• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اذن در نقل حدیث، در صورتی که مورد اجازه، مجهول باشد، گفته می‌شود.



اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول، مانند این که شیخ روایت بگوید: "اجرتک کتاب السنن" به تو اجازه دادم که کتاب سنن را نقل کنی. در این جا مجاز فیه که "کتاب سنن" می‌باشد معلوم نیست کدام یک از کتب سنن وی است. این صورت را گروهی از باب این که اجازه به مجهول است باطل دانسته‌اند.
[۲] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۸.



در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:

سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی.    
• علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه.
مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه.    


۱. سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی، ج۱، ص۴۵۴.    
۲. علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۵۸.
۳. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۳، ص۱۲۰.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازه به مجاز معین در مجاز فیه مجهول»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۲.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی




جعبه ابزار