• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تقوی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَقْوی (به فتح تاء و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای پرهیز کردن است.



تَقْویبه معنای پرهیز کردن است. تقوی اسم است از اتقاء و هر دو به معنای پرهیز کردنست. راغب گوید: تقوی آنست که خود را از شی‌ء مخوف در وقایه و حفظ- قرار دهیم این حقیقت تقوی است سپس خوف را تقوی و تقوی را خوف گویند. تقوی در اصل وقوی است واو به تاء عوض شده است.


(وَ تَزَوَّدُوا فَاِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوی‌) «توشه برگیرید بهترین توشه پرهیز از گناهان‌ است یا پرهیز از عذاب خداست بوسیله فعل واجبات و ترک محرمات.»
(فَمَنِ‌ اتَّقی‌ وَ اَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ‌) «آنکه از بدیها بپرهیزد و خود را اصلاح کند ترسی بر آنها نیست و محزون نمی‌شوند.»
(یا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَ‌ تُقاتِهِ‌) «‌ای اهل ایمان بترسید از خدا حق ترسیدنش.»
(اِنَّ اَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ‌ اَتْقاکُمْ‌) (گرامى‌ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست؛)
(اُولئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ اُولئِکَ هُمُ‌ الْمُتَّقُونَ‌) (اينها كسانى هستند كه راست مى‌گويند؛ و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛) و اينها هستند پرهيزكاران!)
(تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبادِنا مَنْ کانَ‌ تَقِیًّا) (اين همان بهشتى است كه به بندگان پرهيزگار خود، به ارث مى‌دهيم‌.)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۳۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۸.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۱.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۱۹۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۷۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۱۱۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۵۲.    
۱۰. اعراف/سوره۷، آیه۳۵.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۸۶.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۰۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۲۴۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۹۵.    
۱۵. آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۲.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۶۷.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۳، ص۵۶۹.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۳۵۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۸۷.    
۲۰. حجرات/سوره۴۹، آیه۱۳.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۷.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۲۷.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۸۹.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۳۰.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۲۴.    
۲۶. بقره/سوره۲، آیه۱۷۷.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷.    
۲۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۴۲۸.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۶۴۹.    
۳۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۸۸.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۸۳.    
۳۲. مریم/سوره۱۹، آیه۶۳.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۹.    
۳۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۷۹.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۰۶.    
۳۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۳۴.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۸۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تقوی»، ج۷، ص۲۳۶.    






جعبه ابزار