ابوشراحیل رماح بن ابرد مری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوشراحیل رماح
بن ابرد مری، معروف به ابن میاده از شعرا و سخنورانی بود که هر دو دولت
بنی‌امیه و
بنی‌عباس را درک کرد و سرانجام به
سال ۱۴۹ ق درگذشت.
ابوشراحیل، رمّاح
بن ابرد
بن ثوبان
بن سراقة
بن قیس بن سلمی ظالم مرّی، به مادرش که زنی ایرانی بود و میاده نام داشت نسبت داده شده؛ بنابراین به وی ابن میاده می‌گویند. وی سخنور و صاحب اشعاری ظریف بود که هنوز به شعر او استناد می‌شود. بیشتر شعر او
هجو است. وی از جمله کسانی است که هر دو دولت اموی و عباسی را درک کرد. معاصر
ولید بن یزید بوده و در اوایل دولت بنی‌عباس می‌زیست. او
منصور و
جعفر بن سلیمان عباسی را مدح کرده است. محبّت وافری به زنی به نام «
ام جحدر» دختر
حسّان مرّی داشت. و او را از پدرش
خواستگاری نمود ولی پدرش به دلیل رابطه آن دو و آوردن نام دختر در غزل‌های او مخالفت نمود. بعدها او را به ازدواج مردی از اهل
شام درآورد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۶.
