شیخ الاسلام منیرالدّین ابواللّطیف بن احمد بن احمد بن ابواللّطیف زرقویه اصفهانی، از محدّثین و فقهای اصفهان در قرن پنجم هجری بوده است. وی در خوارزم ساکن بوده، جمعی از فضلاء و بزرگان شیعه همچون شیخ منتخب‌الدّین از شاگردان اویند، شیخ منتخب‌الدّین از او به عنوان «مناظرٌ فقیهٌ دینٌ» یاد کرده است. صاحب عنوان از قاضی ابوالمعالی احمد بنعلیّبنقدامه نحوی و ابن قدامه از سیّدمرتضی علم‌الهدی، کلّیه تصنیفات علم الهدی را روایت می‌کند.
[۱]منتجب‌الدین رازی، علیبن عبیدالله، فهرست اسماء علماء الشیعة و مصنفیهم، ص۹۹.
