أَکْل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَکْل (به فتح الف و سکون کاف) از
واژگان قرآن کریم به معنای خوردن است.
اُکُل (به ضمّ الف و کاف) به معنی خوردنی است.
أَکْل به معنای خوردن و بر سبیل تشبیه گویند: آتش هیزم را خورد.
به مواردی از
أَکْل که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
یهود می‌گفتند:
(إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَيْنا أَلاّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ يَأْتيَنا بِقُرْبانٍ تَأْكُلُهُ النّارُ) (
خداوند از ما پيمان گرفته كه به هيچ پيامبرى
ایمان نياوريم تا به عنوان
معجزه يک قربانى بياورد كه آتش صاعقه آن را بسوزاند!)
(سَمّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكّالُونَ لِلسُّحْتِ) (آنها با دقت به سخنان تو گوش مى‌دهند تا دستاويزى پيدا كنند و آن را تكذيب نمايند و بسيار
مال حرام مى‌خورند.)
اَکَّالُون مبالغه از اَکْل است.
اُکُل به معنی خوردنی است.
«خوردنی میوه خود را هر زمان می‌آورد.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اکل»، ج۱، ص۹۲.
