أَلواح (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَلواح: (وَ کَتَبْنَا لَهُ فِی الْاَلْواحِ) «الواح» جمع
«لوح» است، که در اصل از مادّه
«لاحَ یَلُوحُ» به معنای ظاهر شدن و درخشیدن گرفته شده است.
(وَ كَتَبْنَا لَهُ فِي الأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً وَ تَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُواْ بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ) (و براى او در
الواح تورات اندرزى از هر موضوعى نوشتيم؛ و هر چيزى را كه مورد نيازشان بود شرح داديم، پس به او گفتيم: آن را با جديّت بگير؛ و به قوم خود دستور بده: به نيكوترين آنها عمل كنند. و آنها كه به مخالفت برخيزند، كيفرشان
دوزخ است؛ و بزودى جايگاه
فاسقان رابه شما نشان خواهم داد!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(وَ كَتَبْنا لَهُ فِي الْأَلْواحِ) چون در حقيقت جمله نوشتيم براى او در
الواح به معناى گفتن هم اشعار دارد، و مثل اين است كه فرموده باشد: ما به
موسی گفتيم براى تو در
الواح از هر چيزى نوشته‌ايم پس آن
الواح را محكم بگير ، و محكم گرفتن
کنایه است از اينكه آن را شوخى و سرسرى فرض نكند بلكه جديش بگيرد و در آن رعايت احتياط را بكند. و وجه اين كنايه اين است كه اگر كسى امرى را جدى بداند و در باره آن رعايت احتياط را بنمايد قهرا همه قوت و
قدرت خود را در نگهدارى و فوت نشدن آن بكار مى‌بندد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَلواح»، ص۶۶.
