أَفَکُلَّما (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«
أَفَکُلَّما» از
واژگان قرآن کریم است. این واژه، ترکیب چهار واژه
«أ»،
«فاء»،
«کُلّ» و
«ما» است.
«أَ»: الفی که به اول کلام داخل می‌شود، یا برای استخبار است، و یا برای مغلوب کردن مخاطب و یا برای نفی و این همزه چون بر نفی داخل شود افاده اثبات می‌کند و بالعکس.
«فاء»: اهل لغت درباره آن معانى متعدّد گفته‌اند، از جمله: ۱- ترتيب، خواه ذكرى باشد يا معنوى؛ ۲- سبب.
«کُلّ»: به معنی تمام، همه و جمیع است.
«ما»: برای «ما» ده وجه شمرده‌اند و آن در پنج قسم اسم و در پنج قسم ديگر حرف است: اقسام اسميّه:
مای موصول،
مای نکره،
مای استفهام،
مای شرطیه، ماء تعجب. اقسام موارد حرف بودن «ما» :
مای نافيه،
مای مصدريّه،
مای زائده،
ماى كافّه،
ماى مُسَلِّطَه.
