أَزَف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَزَف (به فتح الف و زاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای نزدیک شدن وقت، عجله و خوب شدن
زخم است.
أَزَف به معنای نزدیک شدن وقت است.
به مواردی از
أَزَف که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَزِفَتِ الْآزِفَةُ) «نزدیک شونده نزدیک شد.»
مراد
روز قیامت است. و نیز عجله، و خوب شدن
زخم معنی شده است،
راغب گوید در آن، گذشته از نزدیکی، ضیق وقت نیز مراد است.
«آن‌ها را از روز نزدیک شونده بترسان،»
روز قیامت از نظر واقع نزدیک و نزدیک شونده است، گر چه ما آن را دور می‌دانیم
(اِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً وَ نَراهُ قَرِیباً) (اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِی غَفْلَةٍ)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ازف»، ج۱، ص۸۱
