آداب انفاق به ابن سبیل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در برخی از
آیات قرآن به آداب
انفاق به ابن سبیل اشاره شده است؛ مانند اجتناب از
تبذیر،
اخلاص،
اعتدال،
انفاق از روی
رغبت، انفاق با رفتار پسندیده و انفاق از
مال مرغوب.
لزوم دوری از زیاده روی و
تبذیر در
انفاق خداپسندانه به
ابن سبیل:
و ءات ذا القربی حقه... و ابن السبیل و لاتبذر تبذیرا.
داشتن
اخلاص در انفاق به در راه ماندگان، امری پسندیده:
لیس البر ان تولوا وجوهکم قبل المشرق و المغرب و لکن البر من ءامن بالله... و ءاتی المال علی حبه... و ابن السبیل.... (بنابراین که ضمیر «علی حبه» به «
الله» برگردد، برداشت فوق قابل استفاده است.)
فات ذا القربی حقه... و ابن السبیل ذلک خیر للذین یریدون وجه الله...
انفاق خداپسندانه به ابن سبیل، مشروط به
میانه روی:
و ءات... و ابن السبیل و لاتبذر تبذیرا؛ ولاتجعل یدک مغلولة الی عنقک ولاتبسطها کل البسط فتقعد ملوما محسورا.
؛
انفاق به در راه ماندگان از روی
رغبت، عملی پسندیده:
... و لکن البر من ءامن بالله... و ءاتی المال علی حبه... و ابن السبیل.... (برداشت فوق بنابر این است که ضمیر «علی حبه» به «المال» برگردد.)
ترغیب
مؤمنان به داشتن رفتار پسندیده، هنگام
انفاق به ابن سبیل:
یسئلونک ماذا ینفقون قل ما انفقتم من خیر فللولدین... و ابن السبیل و ما تفعلوا من خیر فان الله به علیم. (در جمله «ما تفعلوا من خیر» از انفاق، به
خیر تعبیر شده است که اشاره دارد به این که رفتار انفاق کننده نیز باید پسندیده باشد.)
پسندیده بودن انفاق به در راه ماندگان از مال مرغوب:
یسئلونک ماذا ینفقون قل ما انفقتم من خیر فللولدین... و ابن السبیل.... (بنابراین که «خیر» در جمله «ما انفقتم من خیر»
قید احترازی، و «من»
ابتدایی باشد نه
بیانی، معنا چنین می‌شود: «آن چه انفاق می‌شود، باید خیر باشد».)
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۱۹۴، برگرفته از مقاله «آداب انفاق به ابن سبیل».
