آبزیان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن تنها به نام دو نوع از آبزیان یعنی
ماهی و
قورباغه اشاره شده است.
حوت به معنای ماهی است. جمع آن حیتان است، (اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا)
از موارد استعمال آن در قرآن بدست می‌آید که حوت بر ماهی بزرگ و کوچک هر دو گفته می‌شود مثل ماهی
یونس و ماهی
موسی.
«فانی نسیت الحوت و ما انسانیه الا الشیطان؛
گفت: آیا دیدی وقتی که در کنار آن
سنگ جای گرفتیم من (سرگذشت)
ماهی را فراموش کردم، و جز
شیطان آن را فراموشم نساخت که (به تو) بازگویم، و آن ماهی راه خود را در
دریا به طرز عجیبی پیش گرفت (به این جهت که
زنده شد و یا آنکه به هر طرف
شنا می‌کرد
آب دریا مانند کانال باز می ماند).»
ضفدع بر وزن زبرج و جعفر به معنای قورباغه بوده و آن شامل تمام انواع
قورباغه است. جمع آن در
قرآن مجید ضفادع و تنها یکبار آمده است. آمدن قورباغه‌ها و تنک کردن زندگی فرعونیان یکی از
معجزات نه گانه حضرت موسی است.
«فارسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع و الدم آیات مفصلات؛
پس ما
طوفان و
ملخ و
کنه و قورباغه‌ها و
خون را به صورت نشانه‌هایی جدا جدا بر آنها فرستادیم، باز هم
تکبر و
سرکشی ورزیدند و گروهی گنهکار بودند».
جراد و ضفادع و دم به ترتیب به معنای ملخ، قورباغه و خون است.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۲۴۸، برگرفته از مقاله «حیوان».
