وَسْط (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَسْط (به فتح واو و سکون سین) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای بین و در میان واقع شدن (ظرف) است و
وَسَط (به فتح واو و سین) اسم است به معنای معتدل و میانه. چند مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَسْطبه معنای قرار دادن زیر سر انسان است.
همچنین به معنی «بین» آید: «جلست وَسْطَ القوم» در میان آنها نشستم.
بعضی از مواردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شدند به شرح ذیل می‌باشند.
درباره
اهل بیت (علیهم‌السلام) فرموده است:
«نَحْنُ الُّنمْرُقَةُ الْوُسْطَى، بِها يَلْحَقُ التّالي، وَإِلَيْها يَرْجِعُ الْغالي.» «ما و ساده و تکیه‌گاه حدّ وسط هستیم که عقب مانده به آن می‌رسد، و متجاوز به آن برمی‌گردد.»
(شرح‌های حکمت:
)
به
خوارج فرمود:
«خَيْرُ النّاسِ في حالاً الَّنمَطُ الاَْوْسَطُ فَالْزَموهُ.» «بهترين مردم درباره من گروه متوسطند، به آنها ملازم شويد.»
(شرح‌های خطبه:
)
در
صفت متقيان فرموده:
«وَإِذا مَرّوا بِآيَة فيهَا تَخْويفٌ أَصْغَوْا إِلَيْها مَسامِعَ قُلوبِهِمْ وَ ظَنّوا أَنَّ زَفیرَ جَهَنَّمَ وَ شَهیقَهَا فی أُصولِ آذانِهِمْ فَهُمْ حانُونَ عَلَی أَوْساطِهِمْ.»«هر گاه به آيه‌اى برخورد كنند كه در آن بيم باشد، گوش‌هاى
دل خويشتن را براى شنيدن آن باز مى‌كنند و صداى ناله و به هم خوردن زبانه‌هاى آتش
جهنّم با آن وضع مهيبش در درون گوششان طنين انداز است؛ آنها در پيشگاه
خدا به
رکوع مى‌روند.»
(شرح های خطبه:
)
چند مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وسط»، ج۲، ص۱۱۳۴.
