• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ورث (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَرث‌ (به فتح واو)، وِراثَت (به کسر واو) و اِرْث (به کسر همزه) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای منتقل شدن مالی است به انسان از ديگرى بدون خريدن و نظير آن.
بدين جهت مال ميّت را ارث، ميراث و ثرات گفته‌اند.
از این ماده مواردی متعدد در نهج‌البلاغه آمده است.



وَرث‌ به معنای منتقل شدن مالی است به تو از دیگری بدون خریدن و نظیر آن.


برخی از مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - وَرَّثَهُ - خطبه ۱۲۷ (خوارج)

به خوارج كه مرتكب كبيره را کافر مى‌دانستند فرمود:
«وَ قَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ رَسُولَ اللهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله) رَجَمَ الزّانيَ الْـمُحْصَنَ ثُمَّ صَلّى عَلَيْهِ ثُمَّ وَرَّثَهُ أَهْلَهُ، وَقَتَلَ الْقاتِلَ وَ وَرَّثَ ميراثَهُ أَهْلَهُ.»
«مى‌دانيد كه آن حضرت زانی محصن را سنگ‌سار كرد، بعد به او نماز خواند، و اهل او را وارث اموال او كرد، و قاتل را قصاص نمود و ارث او را به اهلش داد، اگر صاحب كبيره كافر بود چنان نمى‌كرد.»

۲.۲ - تُرَاثي - خطبه ۳ (خلافت)

درباره خلافت خود فرموده:
«فَصَبَرتُ وَ في الْعَيْنِ قَذىً، وَ في الحَلْقِ شَجاً، أرى تُرَاثي نَهْباً
«صبر كردم در حالى كه در چشمم خاشاک و در گلويم استخوان مانده بود، مى‌ديدم كه ارثم (خلافت) غارت مى‌شود.»

۲.۳ - المَواريثُ - خطبه ۱۷ (قاضی فاسق)

امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) درباره قاضی فاسق فرموده:
«تَصْرُخُ مِنْ جَوْرِ قَضائِهِ الدِّماءُ، وَ تَعَجُّ مِنْهُ المَواريثُ
«خون‌ها از قضاوت ظالمانه او فرياد مى‌كشد و ميراث‌ها ضجّه مى‌كند، عبارت عجيبى است.»
از این مادّه مواردی متعدد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۶۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۶۷.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۸۶.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۱.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۴، خطبه ۱۲۷.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۵، خطبه ۱۲۷.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۳.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ت محمدی مقدم و نوایی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۴۵-۲۴۷.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین، ج۵، ص۳۲۰-۳۲۵.    
۱۱. هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۲۰۲.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۱۳-۱۱۸.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۱، خطبه ۳.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۶، خطبه ۳.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸، خطبه ۳.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۹.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۳.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۱۰.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳۲۹.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۴۵.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۵۳.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۴.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۵۰.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۶۰، خطبه ۱۷.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۷.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۱۸.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۶۳۱.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۵۹۵.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۲۵۹.    
۳۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۲۸۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ورث»، ج۲، ص۱۱۲۹.    






جعبه ابزار