نذیر (مفردات‌قرآن)

مقالات مرتبط: نذیر، عناوین قاموس قرآن (جلد ۷).

نَذیر (به فتح نون) از واژگان قرآن کریم به معنای انذار کننده است. این لفظ در قرآن فقط درباره پیامبران آمده است.

فهرست مندرجات

۱ - مفهوم‌شناسی

نَذیر انذار کننده این لفظ در قرآن مجید فقط درباره پیامبران آمده و گاهی توام با لفظ «بشیر» است مگر در آیه‌ (هذا نَذِیرٌ...) که گذشت و گفتیم ممکن است وصف قرآن باشد. (فَقَدْ جاءَکُمْ بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ) (هم اكنون، پيامبر بشارت دهنده و بيم دهنده، به سوى شما آمد) نَذِیر اسم مصدر نیز آمده به معنی انذار چنانکه در اقرب الموارد تصریح کرده و از آنست آیه‌ (فَسَتَعْلَمُونَ کَیْفَ‌ نَذِیرِ) «زود میدانید انذار من چگونه از روی واقع است».

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۴۲.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۷۹۸.
۳.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۵، ص۲۰۱.
۴.	↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۹۱.
۵.	↑ نجم/سوره۵۳، آیه۲۷.
۶.	↑ مائده/سوره۵، آیه۱۹.
۷.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۱.
۸.	↑ ملک/سوره۶۷، آیه۱۷.

۳ - منبع