• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَسْکَن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مَسْکَن (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: سکن (لغات‌قرآن)، سکون (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سکون.


مَسْكَن (به فتح میم و سکون سین و فتح کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای منزل و خانه است.
مساکِن جمع مَسْكَن است.


مَسْكَن
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۸۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۷.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۶۷.    
اسم مکان از ماده «سکن» است و جمع آن مساكِن می‌باشد.

به موردی از مَسْكَن که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - مَساكِنِ‌ (آیه ۴۵ سوره ابراهیم)

(وَ سَكَنْتُمْ‌ فِي‌ مَساكِنِ‌ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ...)
[۴] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴۵.    

(آرى شما بوديد كه در منازل و كاخ‌هاى كسانى كه به خويشتن ستم كردند، ساكن شديد....)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۱.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۱۲۲.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۸۴.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۴۹.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۹۴.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۸۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۷.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۶۷.    
۴. ↑ ابراهیم/سوره۱۴، آیه۴۵.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۱.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۱۲۲.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۸۴.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۴۹.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۴۹۴.    


قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سکن»، ج۳، ص۲۸۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره ابراهیم
جعبه ابزار