• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مولد النبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مولد النبی خانه ای در شعب ابی طالب است.



خانه ای را که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در آن متولد شد و در محل شعب ابی طالب قرار داشت، مولد النبی می نامند.


در قرن دوم هجری، خیزران، همسر هارون، آن محل را خرید و به مسجد تبدیل کرد. در قرن های بعد، مسلمانان این محل را بسیار گرامی و محترم می داشتند و به ویژه در شب تولد رسول خدا(صلی الله علیه وآله) مراسمی در آنجا برگزار می کردند.


سلاطین عثمانی به این محل توجه زیادی داشتند. از جمله سلطان سلیمان فرزند سلیم، در سال ۹۳۵ دستور بازسازی مولد النبی را داد. پیش از وی، ا لملک المظفر غسانی حاکم یمن و پیش از او فرج بن برقوق از ممالیک، و پیش از وی اشرف شعبان حاکم مصر و قبل از او، برای نخستین بار الناصر عباسی، در آنجا بناهایی ساخته بودند
[۱] منائح الکرم ج۳، ص۲۶۴ و ۲۶۵.
.
همچنین سلطان محمدبن مراد عثمانی (م ۱۰۱۲)، به یکی از غلامان خود با نام غضنفر آغا دستور داد تا آنجا را بازسازی کند. او نیز با صرف پول فراوان، بنا و مناره بزرگی برای آن ساخت و موقوفاتی جهت آن در مملکت عثمانی معین کرد و برای آنجا، مؤذن و خادم و امام جماعت گمارد. مدرسی را نیز معین کردند تا هفته ای دو روز در آنجا تدریس کند
[۲] منائح الکرم ج۳، ص۵۰۶.
.


یک زایر که در سال ۱۳۱۵ قمری به زیارت این خانه توفیق یافته، می نویسد:
روز جمعه، چهاردهم، به زیارت حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) در موضعی که مشهور به مولد النبی(صلی الله علیه وآله) است، رفتیم و آن موضع واقع است در سوق اللیل. از در داخل شدیم و تخمیناً چهارده پله پایین رفتیم. وارد اتاقی شدیم که مسمّی به مسجد است. بعد از آن، به اتاق دیگر رفتیم.
در این اتاق ضریحی است. درِ ضریح را خادم باز کرد. داخل در این ضریح گودالی واقع است. در وسط آن سنگ سبزی بود که محل تولد حضرت ختمی مرتبت بود. آن موضع مطهّر را تقبیل نموده و صورت را بر آن مالیده و به خاک پاک و غبار نور آثار آن مکان رفیع البنیان، که رشک کحل الجواهر است، دیده را منوّر نموده، پس از آن در مسجد آمده هر یک دو رکعت نماز تحیّت بجا آوردیم و از آن مکان بیرون آمدیم
[۳] سفرنامه ملابراهیم کازرونی، میراث اسلامی ایران، دفتر پنجم، ص۳۶۶. وی در ادامه از زیارت خانه خدیجه(علیها السلام) نیز سخن گفته است.
.


در پی روی کار آمدن دولت سعودی، با اصرار شیخ عباس قطان (م۱۳۷۰) شهردار وقت مکه (از ۱۳۴۷ تا ۱۳۶۴ ق.) و درخواست وی از ملک عبدالعزیز، قرار بر آن شد تا در آنجا کتابخانه ای بنا کنند که به آن مکتبة مکّة المکرّمه نام نهادند و تاکنون برقرار است
[۴] فی رحاب بیت الله الحرام، ص۲۶۳.
[۵] التاریخ القویم، ص۱۷۳ ـ ۱۷۱.
.


۱. منائح الکرم ج۳، ص۲۶۴ و ۲۶۵.
۲. منائح الکرم ج۳، ص۵۰۶.
۳. سفرنامه ملابراهیم کازرونی، میراث اسلامی ایران، دفتر پنجم، ص۳۶۶. وی در ادامه از زیارت خانه خدیجه(علیها السلام) نیز سخن گفته است.
۴. فی رحاب بیت الله الحرام، ص۲۶۳.
۵. التاریخ القویم، ص۱۷۳ ـ ۱۷۱.



آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۵۴و۱۵۵، رسول جعفریان.    




جعبه ابزار