منذر (مفردات‌قرآن)

مقالات مرتبط: عناوین قاموس قرآن (جلد ۷).

مُنْذِر (به ضم میم و سکون نون) از واژگان قرآن کریم به معنای انذار است.

فهرست مندرجات

۱ - مفهوم‌شناسی

مُنْذِر انذار کننده، (اِنَّما اَنْتَ‌ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ‌هادٍ) (تو فقط بيم‌ دهنده‌اى؛ و براى هر گروهى هدايت كننده‌اى است؛ و اينها همه بهانه است) (وَ ما اَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا لَها مُنْذِرُونَ‌) (ما اهل هيچ شهر و ديارى را هلاک نكرديم مگر اين‌كه بيم دهندگانى از پیامبران الهی داشتند).

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۴۲.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۷۹۸.
۳.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۵، ص۲۰۱.
۴.	↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۹۱.
۵.	↑ رعد/سوره۱۳، آیه۷.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۵۰.
۷.	↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۲۰۸.
۸.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۶.

۳ - منبع