مفهوم اصولی تنجیز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
فقه پر بار اسلام، تحقق
عقد و قرارداد صحیح، شرایط و مقررات ویژه ای را می‌طلبد که بر دو قسم است:
الف. شرایط عمومی؛ ب. شرایط خصوصی.
فقها و حقوق دانان اسلامی،
تعلیق را موجب بطلان عقد می‌دانند، زیرا تنجیز از شرایط عمومی عقد و ایقاع است.
واژه تنجیز، در اصطلاح علم
اصول فقه ، همچون
علم فقه ، در برابر
تعلیق قرار دارد. و چنان‌که در بحث
تعلیق گذشت، مبتکر این اصطلاح در
اقسام واجب ، صاحب کتاب
الفصول فی الاصول است که برای حلّ مسئله ای مشکل در علم اصول، بدان پناه جست و از آن راه، به تصحیح وجوب
مقدمات مفوّته پرداخت.
صاحب
فصول، برای حلّ این معما، واجب را بر دو قسم
معلّق و منجّز دانست و در تعریف
واجب منجّز فرمود:
در صورتی که وجوب عملی متوجه
مکلف شود و تحقق آن بر امر غیر مقدوری متوقف نباشد، بدان واجب منجّز گویند، مانند وجوب
نماز پس از دخول وقت، امّا اگر تحقق واجب، بر حصول امر غیر مقدوری متوقف باشد، بدان واجب
معلّق گویند.
(۱)
الفصول فی الاصول، شیخ محمدحسین بن عبدالرحیم.
دفتر تبلیغات اسلامی قم، برگرفته از مقاله تعلیق در عقود و ایقاعات.
