عده‌ای از دانشمندان شافعی با توجه به مبانی فکری و فقهی خود تفسیر قرآن نوشته‌اند؛ مانند: ۱. حسین بن مسعود بغوی (م۴۶۴ ق) صاحب تفسیر معالم التنزیل (تفسیر بغوی)؛ ۲. محمدبن عمر بن حسین رازی، معروف به فخر رازی (متوفای ۶۰۶ ق) صاحب تفسیر مفاتیح الغیب (التفسیر الکبیر)؛ ۳. ناصرالدین عبدالله عمر بیضاوی (م۶۸۵ ق) صاحب تفسیر انوار التنزیل و اسرار التاویل (تفسیر بیضاوی)؛ ۴. اسماعیل بن کثیر دمشقی (م۷۷۴ ق) نویسنده تفسیرالقرآن العظیم (تفسیر ابن کثیر)؛ ۵. محمد رشید رضا (م۱۳۵۴ق) نگارنده تقریرات استاد محمد عبده، معروف به المنار فی تفسیر القرآن؛ ۶. احمدبنمصطفیمراغی (م۱۳۶۱ ق) مؤلف تفسیر مراغی ؛ ۷. محمدبن عمر نووی جاوی (م۱۳۱۶ق) صاحب تفسیر مراح لبید لکشف معنی القرآن المجید؛ ۸. جلال الدین عبدالرحمان سیوطی (م۹۱۱ ق) صاحب تفسیر الدر المنثور فی التفسیر بالماثور؛ ۹. ابوالطیب محمدبن علی سید محمدصدیق حسن خان قنوچی (م۱۲۸۹ق) نویسنده تفسیر نیل المرام من تفسیر آیات الاحکام؛ ۱۰. محمدعلی سایس (م۱۳۹۶ هـ. ق) مؤلف تفسیر آیات الاحکام .
[۱]ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص ۸۳۱-۸۳۲.
[۲]ذهبی، محمد حسین، التفسیر و المفسرون، ج۲، ص ۶۴۸-۳۵۷.
[۳]ذهبی، محمد حسین،، التفسیر و المفسرون، ج۲، ص۴۸۶.
