برخی این اثر را خلاصه ی کتاب عین الحیاة می دانند. محمد باقر مجلسی چنین می گوید: به دلالت آیات بینات و هدایت روایات واضحة الدلالات، چنین معلوم گردیده که نمازوتلاوت قرآنودعا از اعظم عبادت بدنیه اند و چون شرایط وآدابو اسرار نماز در رساله ترجمة الصلوة بیان شده چنین به خاطر فاتر رسید که رساله ای در بیان فضیلت قرآن مجیدو فضایل سور کریمه ی آن – که از طریق اهل بیت (ع) منقول گردیده باشد – و شرایط وآدابتلاوتوفضیلت دعاو شرایط وآدابو وظایف قلبیه و بعضی از اذکار ضروریه وادعیهوتعقیبات مختصره – که به اسانید معتبره منقول گردیده – نوشته شده است.
در بیان فضل دعاو شرایط وآداب آن: شامل ۳ نجم:
نجم اول: در بیان فضیلت دعا و فواید آن
نجم دوم: در توضیح مجملی از شرایط وآداب دعا نجم سوم: در بیان سبب مستجاب نشدن بعضی از دعا ها
در ذکر بعضی از اذکارودعواتو تعقیبات شامل دو باب:
باب اول: در بیان فضیلت اذکار شامل شش فصل:
فصل اول: در فضیلت تسبیحات اربع فصل دوم: در ثوابتهلیل است و ثواب آن
فصل سوم: در فضیلت سبیح است
فصل چهارم: در فضیلت تحمیدو انواع محامد فصل پنجم: در فضیلت استغفار فصل ششم: در فضیلت اذکار متفرقه
باب دوم: در بیان اذکاری که مخصوص وقتی چندند شامل ۷ فصل:
فصل اول: در تعقیب نماز صبحو شام و اذکاری که در صبح و شام باید خواند.
فصل دوم: در اذکاروادعیه ای که در عقب هر نماز باید خواند
فصل سوم: در تعقیب مخصوص نماز ظهر فصل چهارم: در بیان تعقیب مخصوص نماز عصر فصل پنجم: در بیان تعقیب مخصوص نماز خفتن فصل ششم: در بیان سجده شکر فصل هفتم: در بیان اذکار ی که در هنگام خواب باید خواند.