محمد بن محمد عوفی بخاری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن محمد عوفی بخاری، ملقب به سدیدالدین یا نورالدین از دانشمندان
و نویسندگان مشهور
ایران در اواخر
قرن ششم
و اوایل قرن هفتم هجری است.
وی از اعقاب
عبدالرحمان بن عوف از
صحابه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود
و به‌همین سبب خاندان او به عوفی
شهرت داشت ولادتش در
بخارا در اواسط نیمه دوم
قرن ششم هجری اتفاق افتاد
و تحصیلات او در همان شهر صورت گرفت.
وی به بسیاری از بلاد
ماوراءالنهر و خراسان و سیستان سفر کرد
و به دیدار فضلای مشهور آن بلاد توفیق یافت
عوفی تا اواخر دوره قدرت سلطان محمد خوارزمشاه در خراسان
و ماوراءالنهر به سر می‌برد.
و در ضمن ملاقات با رجال به
جمع‌آوری اطلاعات ذی‌قیمت خود که در کتاب‌های خویش ثبت کرده است مشغول بود
و در اوان حمله
مغول از ماوراءالنهر
و خراسان گریخته به بلاد سند رفت. عوفی در مدت توقف یا سیاحت در خراسان
و ماوراءالنهر به‌خدمت امرا
و علما تقرب حاصل کرد.
و مدتی از ملازمان دربار قلج طمغاج خان ابراهیم
و پسرش قلج ارسلان خاقان نصر‌ةالدین عثمان بن ابراهیم گشت بعد از فرار به سند خدمت ناصرالدین قباجه (متوفی به‌سال ۶۲۵ ه ق) از ممالیک
غوریه را اختیار کرد
و در همین مدت کتاب
لباب‌الالباب را به‌نام وزیر او عین‌الملک فخرالدین حسین بن شرف‌الملک تصنیف کرد،
و نیز به‌فرمان همین پادشاه شروع به‌تالیف
جوامع الحکایات نمود
و پس از غرق شدن ناصرالدین قباجه به‌سال (۶۲۵ ه ق) به‌خدمت شمس‌الدین التتمش درآمد.
و علی‌الخصوص به‌خدمت وزیر او نظام‌الملک را که در «
جوامع الحکایات و لوامع الروایات» قوام‌الدین محمد بن ابی‌سعد الجنیدی اختصاص
و در
دهلی اقامت یافت
و کتاب عهد ناصرالدین قباجه شروع نموده بود در حدود سال ۶۳۰ به‌نام این وزیر تمام کرد،
و بعد از این تاریخ از زندگی او اطلاعی در دست نیست. (برای اطلاع بیشتر به شرح احوال عوفی رجوع به مآخذ ذیل شود:
)
علمای قرن ششم.
سایت علما و عرفا، برگرفته از مقاله «محمد عوفی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۲/۰۴.
