محمدحسین بن محمدرضا حجار اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسین بن محمدرضا حجار اصفهانی، از هنرمندان توانای
قرن سیزدهم هجری
اصفهان می‌باشد.
استاد محمّدحسین بن استاد محمّدرضا حجار اصفهانی، از هنرمندان توانای
قرن سیزدهم هجری است.
هنر حجاری را نزد پدر خود آموخت و در فنون و ریزه کاری‌های حجاری زبردست شد و به مقام استادی نائل آمد و در ردیف اساتید طراز اوّل حجاری اصفهان قرار گرفت. او تا سال ۱۲۹۰ق در قید حیات بود و در مدّت بیش از ۴۰ سال حجاری آثار ارزنده فراوانی پدیدآورد که از لحاظ برجسته‌کاری، ریزه‌کاری و ظرافت هریک از نمونه‌های ارزنده هنر حجاری به‌شمار می‌روند.
سنگاب‌های مدرسه میرزا حسین اصفهان به سال ۱۲۷۵ق و مسجد محلّه‌نو در سال ۱۲۷۶ق به‌دست این هنرمند توانا حجّاری شده است.
همچنین در
تخت فولاد چندین سنگ مرمر حجاری شده بسیار زیبا موجود است که این استاد زبردست آنها را پدید آورده است. از جمله سنگ مزار مریم معروف به «مادر
شاهزاده» در سال ۱۲۶۲ق
و سنگ مزار خدیجه سلطان
بیگم بنت جناب آقامیرزا عبداللَّه شیخ‌الاسلام، در سال ۱۲۸۹ق.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۷۷-۶۷۸.
