• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمدحسن بن محمدعلی هزارجریبی مازندرانی نجفی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



محمدحسن بن محمدعلی هزارجریبی مازندرانی نجفی اصفهانی، از علمای بزرگ اصفهان در عصر قاجاریّه، عالم فاضل متقّی و مجتهد محقّق مدقّق می‌باشد.



آقامیرزا محمّدحسن نجفی بن میرزا محمّدعلی بن میرزا محمّدباقر هزارجریبی مازندرانی نجفی، از علمای بزرگ اصفهان در عصر قاجاریّه، عالم فاضل متقّی و مجتهد محقّق مدقّق. در حدود سال ۱۲۳۷ق متولّد شده و پدرش از فحول علمای عصر و مادرش دختر مفسّر عالی‌قدر میرزا محمّدباقر نواب لاهیجی است. در اصفهان نزد میرسیّدحسن مدرس و در عتبات عالیات نزد آقاسیّدابراهیم قزوینی (صاحب ضوابط)، شیخ مرتضی انصاری، میرزا حسن شیرازی [و صاحب جواهر کسب فیض نموده و به اجتهاد نائل آمده و از اساتید خود به خصوص صاحب جواهر اجازه دریافت نموده] و به اصفهان آمد و به تدریس و رفع مرافعات و خصومات و تحقیق و تالیف مشغول شد.
مرحوم میرزای شیرازی اعتماد تامّی به او داشته و اهل اصفهان هر وقت از ایشان سؤال می‌کردند که به چه کسی رجوع کنند؟ می‌فرمودند به میرزا محمّدحسن نجفی و جمعی از خواص از ایشان تقلید می‌کردند. و ایشان امام جماعت مسجد ذوالفقار بودند و عمر گرامی را صرف تحصیل و تدریس و تالیف و تصنیف و جواب استفتائات می‌فرمودند.


[اگرچه تعداد شاگردان او زیاد نیست اما اغلب آنان مجتهد و صاحب فتوا شدند. از جمله شاگردان او آخوند ملّاعبدالکریم گزی، جهانگیرخان قشقائی، میرزا حسن‌خان جابری انصاری، سیّدمحمّدباقر درچه‌ای و سیّدابوالقاسم دهکردی قابل ذکر می‌باشند.


در قضاوت اهل مداهنه نبود و بر حق استوار بود. ظلّ السّلطان حاکم اصفهان ۳۰ سال خواست او را رام نماید و نتوانست. در زهد و عبادت و قناعت حاجی کلباسی و در فطانت و هوش حاجی آباده‌ای عصر خویش بود.]


بالاخره در پنج شنبه ۱۱ ربیع الاوّل سال ۱۳۱۷ق بر اثر سکته در اصفهان وفات یافته و در تکیه لسان الارض در تخت فولاد مدفون گردیده [و پس از ۲۷سال در حضور آخوند گزی وقتی قبرش را شکافتند تا جسدش را به عتبات عالیات نقل نمایند، دیدند از بدن شریف او ذرّه‌ای از بین نرفته و حتی محاسن او سالم و تازه بود] و آن پیکر مطهر را به نجف اشرف حمل نموده و در آن ارض اقدس مدفون ساختند.


کتب زیر از ایشان است:
۱. «اجزائی در اصول» ۲. «اجزائی در فقه» ۳. «حاشیه بر فصول» ۴. «حاشیه بر قوانین» ۵. «رساله در زیارت عاشورا» ۶. «کتابی در طهارت» ۷. «کتابی در تقوا» ناتمام و غیره.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکرة القبور، ص۴۶-۴۴.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان وبزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۰۴-۵۰۵.
[۳] جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان، ص۳۲۹.
[۴] جناب، میرسیدعلی، الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص۵۷۲-۵۷۳.
[۵] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۱، ص۴۲۰-۴۲۱.
[۶] تاریخ نصف جهان، ص۱۰۵-۱۰۶.
[۷] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۱۸۶.
[۸] کتابی، سیدمحمدباقر، رجال اصفهان، ج۱، ص۱۵۵-۱۵۶.
[۹] معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۳، ص۱۰۱۱.



۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکرة القبور، ص۴۶-۴۴.
۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان وبزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۰۴-۵۰۵.
۳. جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان، ص۳۲۹.
۴. جناب، میرسیدعلی، الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص۵۷۲-۵۷۳.
۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۱، ص۴۲۰-۴۲۱.
۶. تاریخ نصف جهان، ص۱۰۵-۱۰۶.
۷. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۱۸۶.
۸. کتابی، سیدمحمدباقر، رجال اصفهان، ج۱، ص۱۵۵-۱۵۶.
۹. معلم حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۳، ص۱۰۱۱.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۱۹-۵۲۰.    




جعبه ابزار