• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لقب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


لقب به اسمِ قرار داده شده به عنوان موضوع حکم شرعی اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف

[ویرایش]

لقب، در اصطلاح علمای اصول به معنای هر اسمی است که موضوع حکم قرار می‌گیرد، چه اسم مشتق باشد و چه اسم جامد ، مانند: «الفقیر» در جمله «اطعم الفقیر».
و در اصطلاح علمای نحو ، مقابل اسم و کنیه بوده و به معنای هر اسمی است که مشعر به مدح و یا ذم می‌باشد، مانند: محمود (پسندیده) و سفّاح (خون ریز).
[۱] اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۳۰.    
[۲] انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۷۹.    
[۳] الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ص۱۷۹.    


۱.۱ - نکته


لقب اصولی شامل اسم و کنیه و لقب در اصطلاح نحوی‌ها می‌گردد.
[۴] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۸۳.
[۵] مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۲۴۸.


۲ - عناوین مرتبط

[ویرایش]

مفهوم لقب.

۳ - پانویس

[ویرایش]
 
۱. ↑ اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۳۰.    
۲. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۷۹.    
۳. ↑ الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ص۱۷۹.    
۴. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۸۳.
۵. ↑ مبادی فقه و اصول، فیض، علیرضا، ص۲۴۸.


۴ - منبع

[ویرایش]

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۵، برگرفته از مقاله «معنای نسبی».    



جعبه ابزار