لحاظ آلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لحاظ معنا به گونه وصفی یا اضافه به غیر را
لحاظ آلی گویند.
برخی از
اصولیون براین باورند که معنای حرفی و اسمی در مراحل سه گانه
وضع ،
موضوع له و استعمال یکسانند و تفاوت آنها به شرط وضع برمی گردد و آن شرط این است در معنای اسمی، معنا مستقلا
لحاظ میشود و در معنای حرفی
لحاظ معنا آلی است.
توضیح آن که برخی معانی مثل «ابتدا» را میتوان دو گونه
لحاظ کرد:
لحاظ استقلالی ؛
لحاظ آلی.
۱.
لحاظ استقلالی: در این
لحاظ به خود
مفهوم بما هو هو نظر میشود و هیچ گونه حالت وصفی و یا اضافی برای غیر
ملاحظه نمیشود، برای مثال معنای ابتدا که مقابل انتها است در نظر گرفته میشود.
۲.
لحاظ آلی: در این
لحاظ مفهوم به عنوان وصف برای غیر و یا آلت برای غیر در نظر گرفته میشود، برای مثال در جمله «سرت من البصره الی الکوفه» ابتدائیتی در نظر گرفته میشود که وصف برای سیر است و از شهر بصره آغاز میشود یعنی به شهر بصره ارتباط دارد، نه مطلق ابتدائیت.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۶۹، برگرفته از مقاله «لحاظ آلی.