قریه بالاحصار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بالاحصار، قریهای تاریخی در
ترکیه مرکزی که در تداول مردم محلی به بالْلی حصار («قلعه عسل دار») معروف است.
این
قریه در شمال غربی
آناطولی مرکزی، در قضای سیوْری (سِفری) حصار از ولایت اَسکی شهر و در ۱۴ کیلومتری جنوب مرکز سیوری حصار واقع شده و ارتفاعش از سطح
دریا ۸۵۰
متر است.
پوکوک، با استناد به روایتها، نخستین بار از خرابه های باستانی بالاحصار یاد کرده است.
شارل تکسیه فرانسوی در قرن سیزدهم به آنجا
سفر کرده، درباره ویرانههایی که خود به چشم دیده نوشته است که اینها خرابه های شهر پسینوس از شهرهای فریگیا و بقایای پرستشگاهی رومی است که برای کوبله، از خدایان اساطیری فریگیایی، ساخته شده بوده است.
به نوشته استرابون، شهر پسینوس در سه قرن قبل از
میلاد، در دوره تسلّط گالاتیان (
غلاطیان/ غلاتیان)، مرکز مهم تجاری بوده و
پرستشگاه مشهور آگدیتیس نیز در آن
شهر قرار داشته است.
تکسیه درباره ویرانهها اطلاعات مفصلی داده است و از وسعت
بنا و ویران شدن آن، به علت برداشتن سنگها برای استفاده در ساختمان سیوری حصار، یاد کرده است.
احتمال دارد که، پس از منسوخ شدن
دین پیشین و متروک ماندن
معابد و
مراسم باستانی، بر اثر رواج
مسیحیت در قرون نخستین میلادی، شهر پسینوس از اعتبار و اهمیت افتاده و ویران شده باشد.
همه جهانگردانی که در قرن سیزدهم از محل این شهر دیدار کردهاند آنجا را قریه ای خاموش با چند
کلبه وصف کرده اند.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «قریه بالاحصار»، شماره۳۱۵.