فَانْظُر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَانْظُر: (فَانْظُرْ إِلى آثارِ) تكيه روى جمله
«فَانْظُر» (بنگر) از مادّه «
نَظَر» اشاره به اين است كه، آن قدر آثار رحمت
الهى در
احياى زمين‌هاى مرده به وسيله نزول
باران آشكار است كه، با یک نگاه بدون نياز به جستجوگرى بر هر انسان ظاهر مى‌شود.
(فَانظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ) (به آثار رحمت
الهى بنگر كه چگونه
زمین را بعد از مردنش زنده مى‌كند؛ چنين كسى كه زمين مرده را زنده مى‌كند زنده‌كننده مردگان در
قیامت است؛ و او بر هر چيزى تواناست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در آيه شريفه فرمود: نظر كن به آثار
رحمت خدا، كه چگونه زمين را بعد از مردنش زنده مى‌كند كه در اين عبارت باران را رحمت خدا، و كيفيت زنده كردن زمين بعد از مردنش را آثار آن خوانده، پس زنده شدن زمين بعد از مردنش از آثار رحمت خدا است، و نباتات و اشجار و ميوه‌ها از آثار زنده شدن زمين است، با اينكه خود آنها نيز از آثار رحمت هستند، و تدبير، تدبيرى است
الهى، كه از خلقت باد و ابر و باران حاصل مى‌شود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فَانْظُر»، ص۴۱۳.
