غزوۀ حُنَین (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غزوۀ حُنَین: (يَوْمَ حُنَيْنٍ) «
حنین» نام سرزمينى است در نزديک
شهر «
طائف»، و چون يكى از
غزوات پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) در اين سرزمين واقع شده، به همين مناسبت به غزوه «
حنين» معروف است و
قرآن از آن تعبير به «
يوم حنين» كرده، و نام ديگر آن غزوه «
اوطاس» و غزوه «
هوازن» است.
اين «
غزوه» از آنجا شروع شد كه بنا به گفتۀ «
ابن اثیر» در «
الکامل»
طايفه بزرگ «
هوازن» هنگامى كه از
فتح مکّه با خبر شدند، رئيسشان «
مالک بن عوف» آنها را جمع كرد و به آنها گفت ممكن است «
محمّد (صلیاللهعلیهوآله)» بعد از فتح مكّه به جنگ با آنها برخيزد، و آنها گفتند پيش ازآنكه او با ما نبرد كند صلاح در اين است كه ما پيشدستى كنيم. هنگامى كه اين خبر به گوش پيامبر (صلیاللهعلیهوآله) رسيد به
مسلمانان دستور داد آماده حركت بهسوى سرزمين هوازن شوند.
به موردی از کاربرد غزوۀ حُنَین در
قرآن، اشاره میشود:
(لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ في مَواطِنَ كَثيرَةٍ وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَ ضاقَتْ عَلَيْكُمُ الأَرْضُ بِما رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرينَ) «
خداوند شما را در مواضع بسيارى يارى كرد و بر دشمن پيروز شديد؛ و در روز حنين نيز يارى نمود؛ در آن هنگام كه فزونى جمعيّتتان شما را مغرور ساخت، ولى اين فزونى جمعيّت مشكلى را از شما حل نكرد و زمين با همه وسعتش بر شما تنگ شد؛ سپس پشت به دشمن كرده، فرار نموديد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید:
كلمه حنين اسم بيابانى است ميان مكه و
طائف كه غزوه معروف حنين در آنجا اتفاق افتاد، و رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) با قوم هوازن و
ثقیف جنگ كرد. روزى بود كه بر مسلمين بسيار سخت گذشت، بطورى كه در اول شكست خورده هزيمت كردند، و ليكن در آخر خداى تعالى به
نصرت خويش تاييدشان فرمود و در نتيجه غالب گشتند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله « حُنَین و غزوۀ حُنَین »، ص ۶۰۳.