عبدالرحمان بن حسان عَنزی، از قبیله بنی ربیعه و از یاران علی بن ابیطالب بود. او توسط زیاد بن ابیه و به دستور معاویه، به علت عدم بیزاری از امام علی در سال ۵۱ ق زنده به گور شد. عبدالرحمان بن حسان عَنزی، از قبیله بنی ربیعه، قهرمانی قوی پنجه و از یاران علی بن ابیطالب بود. او در کوفه اقامت گزید و مردم را علیه بنیامیه تحریک کرد، تا اینکه زیاد بن ابیه او را دستگیر و به شام فرستاد. در آنجا معاویه از وی خواست تا از علی بیزاری جوید، اما عبدالرحمان با تندی به وی پاسخ داد و درخواست وی را رد کرد. معاویه او را نزد زیاد بن ابیه برگرداند و زیاد هم او را زنده به گور کرد.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۹۱. |