ظهور ابتدایی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

ظهور بدوی همان ظهور ناپایدار از لفظ در ذهن انسان می باشد.

---

به معنایی که از لفظ به ذهن انسان خطور می‌کند، در صورتی که ناپایدار باشد و با تأمل از بین برود، ظهور بدوی یا ابتدایی گویند، مانند جایی که قرینه و شاهدی بر خلاف ظهور لفظ وجود دارد، لیکن شخص از آن غافل است و بعد که متوجه آن می‌شود، ظهور ابتدایی از بین می‌رود و یا جایی که شخص، بعد متوجه شود که منشأ تبادر معنای پیشین، فزونی افراد آن معنا بوده است، بدون آنکه لفظ برای آن معنا وضع و تعیین شده باشد.

---

چنین ظهوری نزد اصولیان حجت نیست. مقابل آن، ظهور مستقر قرار دارد که حجت و معتبر است.

---