• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۸۴ قرآن کریم سوره شوری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَ مِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ ۚ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ ۖ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ)۱۱
او آفریننده آسمانها و زمین است و همسرانى از جنس خودتان براى شما قرار داد و نیز جفتهایى از چهارپایان آفرید; و شما را به این وسیله [= از طریق زوجیت ] زیاد مى کند; هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست.


(لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَ یَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ)۱۲
کلیدهاى آسمانهاو زمین از آن اوست; روزى را براى هر کس بخواهد گسترده مى سازد یا تنگ مى گیرد; او به همه چیز داناست.


(شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّیٰ بِهِ نُوحًا وَ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَ مَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَ مُوسَیٰ وَ عِیسَیٰ ۖ أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ ۚ کَبُرَ عَلَی الْمُشْرِکِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ ۚ اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشَاءُ وَ یَهْدِی إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ)۱۳
آیینى را براى شما مقرر نمود که به نوح توصیه کرده بود; و آنچه را بر تو وحى فرستادیم و به ابراهیم و موسىو عیسى سفارش کردیم این بود که: همان دین (خالص) را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید. و آنچه مشرکان را به آن دعوت مى کنید [= توحید] بر آنها گران است. خداوند هر کس را بخواهد برمى گزیند، و کسى را که توبه کند به سوى هدایت مى نماید.


(وَ مَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ ۚ وَ لَوْلَا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ إِلَیٰ أَجَلٍ مُّسَمًّی لَّقُضِیَ بَیْنَهُمْ ۚ وَ إنَّ الَّذِینَ أُورِثُوا الْکِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِی شَکٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ)۱۴
آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آن که علم و آگاهى به سراغشان آمد; و این (تفرقه جویى) بخاطر انحراف از حق بود; و اگر فرمانى از سوى پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معیّنى (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داورى مى شد (و به کیفر خود مى رسیدند); و کسانى که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شکى توأم با بدگمانى اند!


(فَلِذَٰلِکَ فَادْعُ ۖ وَ اسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ ۖ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَ قُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن کِتَابٍ ۖ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَکُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّکُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَکُمْ أَعْمَالُکُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَیْنَنَاوَ بَیْنَکُمُ ۖ اللَّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنَا ۖ وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ)۱۵
پس به همین خاطر تو (نیز آنان را به سوى این آیین توحیدى) دعوت کن و آنچنان که مأمور شده اى استقامت نما، و از هوى و هوسهاى آنان پیروى مکن، و بگو: «به تمام کتابهایى که خدا نازل کرده ایمان آورده ام و مأمورم در میان شما عدالت را اجرا کنم; خداوند پروردگار ما و شماست; (نتیجه) اعمال ما از آن ماست و (نتیجه) اعمال شما از آن شما; خصومت شخصى در میان ما و شما نیست; و خداوند ما و شما را (در قیامت) جمع مى کند، و بازگشت (همه) به سوى اوست.»




جعبه ابزار