گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ مِنْ آیَاتِهِ أَنَّکَ تَرَی الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ ۚ إِنَّ الَّذِی أَحْیَاهَا لَمُحْیِی الْمَوْتَیٰ ۚ إِنَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ )۳۹و از آیات او این است که زمین را خشک (و بى جان) مى بینى، امّا هنگامى که آب (باران) بر آن مى فرستیم به جنبش در مى آید و رشد مى کند; همان کس که آن را زنده کرد، مردگان را نیز زنده مى کند; به یقین او بر هر چیز تواناست.
(إِنَّ الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی آیَاتِنَا لَا یَخْفَوْنَ عَلَیْنَا ۗ أَفَمَن یُلْقَیٰ فِی النَّارِ خَیْرٌ أَم مَّن یَأْتِی آمِنًا یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۚ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ )۴۰کسانى که آیات ما را تحریف مى کنند برماپوشیده نخواهندبود. آیا کسى که در آتش افکنده مى شود بهتر است یا کسى که در روز قیامت با امنیت به عرصه محشر مى آید؟! هر کارى مى خواهید بکنید، او به آنچه انجام مى دهید بیناست.
(إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ وَ إِنَّهُ لَکِتَابٌ عَزِیزٌ )۴۱کسانى که به این ذکر
قرآن هنگامى که به سراغشان آمد کافر شدند (نیز بر ما مخفى نخواهند ماند)! و این کتابى است قطعاً شکست ناپذیر،
(لَّا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ ۖ تَنزِیلٌ مِّنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ )۴۲که هیچ گونه باطلى، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى آید; چرا که از سوى خداوند حکیم و شایسته ستایش نازل شده است.
(مَّا یُقَالُ لَکَ إِلَّا مَا قَدْ قِیلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبْلِکَ ۚ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِیمٍ )۴۳آنچه به ناروا درباره تو مى گویند همان است که درباره پیامبران قبل از تو نیز گفته شده; پروردگار تو (هم) داراى آمرزش و (هم) داراى کیفر دردناکى است!
(وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیًّا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آیَاتُهُ ۖ أَأَعْجَمِیٌّ وَ عَرَبِیٌّ ۗ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًی وَ شِفَاءٌ ۖ وَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَیْهِمْ عَمًی ۚ أُولَٰئِکَ یُنَادَوْنَ مِن مَّکَانٍ بَعِیدٍ )۴۴اگر آن را
قرآنى عجمى قرار مى دادیم به یقین مى گفتند: «چرا آیاتش به روشنى بیان نشده؟!
قرآن عجمى از پیغمبرى عربى؟!» بگو: «این (کتاب) براى کسانى که ایمان آورده اند هدایت و شفاست; ولى کسانى که ایمان نمى آورند، در گوشهایشان سنگینى است و از مشاهده آن نابینا هستند; آنها (همچون کسانى هستند که گویى) از راه دور
صدا زده مى شوند.»
(وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِیهِ ۗ وَ لَوْلَا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ ۚ وَ إِنَّهُمْ لَفِی شَکٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ )۴۵ما به موسى کتاب آسمانى دادیم; سپس در آن اختلاف شد; و اگر فرمانى از ناحیه پروردگارت در این باره صادر نشده بود، که باید به آنان مهلت داد تا اتمام حجت شود) در میان آنها داورى مى شد (و به کیفر مى رسیدند); ولى آنها هنوز درباره آن شکى توأم با بدگمانى دارند.
(مَّنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَ مَنْ أَسَاءَ فَعَلَیْهَا ۗ وَ مَا رَبُّکَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ )۴۶کسى که عمل صالحى انجام دهد، سودش براى خود اوست; و هر کس بدى کند، به خویشتن بدى کرده است; و پروردگارت هرگز به بندگان ستم نمى کند.
