گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(قُل لَّن یَنفَعَکُمُ الْفِرَارُ إِن فَرَرْتُم مِّنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذًا لَّا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِیلًا )۱۶بگو: «اگر از مرگ یا کشته شدن فرار کنید، سودى به حال شما نخواهد داشت; و در آن هنگام جز بهره کمى (از زندگانى) نخواهید گرفت.»
(قُلْ مَن ذَا الَّذِی یَعْصِمُکُم مِّنَ اللَّهِ إِنْ أَرَادَ بِکُمْ سُوءًا أَوْ أَرَادَ بِکُمْ رَحْمَةً ۚ وَ لَا یَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لَا نَصِیرًا )۱۷بگو: «چه کسى مى تواند شما را از اراده خدا نگه دارد اگر او بدى یا رحمتى را براى شما اراده کند؟!» و آنها جز خدا هیچ سرپرست و یاورى براى خود نخواهند یافت.
(قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِینَ مِنکُمْ وَ الْقَائِلِینَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنَا ۖ وَ لَا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِیلًا )۱۸خداوند کسانى که مردم را (از جنگ) باز مى داشتند و کسانى را که به برادران خود مى گفتند: «به سوى ما بیایید (و خود را از معرکه بیرون کشید)» بخوبى مى شناسد; و آنها (مردمى ضعیفند و) جز اندکى پیکار نمى کنند.
(أَشِحَّةً عَلَیْکُمْ ۖ فَإِذَا جَاءَ الْخَوْفُ رَأَیْتَهُمْ یَنظُرُونَ إِلَیْکَ تَدُورُ أَعْیُنُهُمْ کَالَّذِی یُغْشَیٰ عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۖ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوکُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَی الْخَیْرِ ۚ أُولَٰئِکَ لَمْ یُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ ۚ وَ کَانَ ذَٰلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرًا )۱۹آنها (در همه چیز) نسبت به شما بخیلند; و هنگامى که (لحظات) ترس (و بحرانى) پیش آید، مى بینى آنچنان به تو نگاه مى کنند، و چشمهایشان در حدقه مى چرخد، مانند کسى که مى خواهد قالب تهى کند! امّا وقتى حالت خوف و ترس فرو نشست، زبانهاى تند و گزنده خود را با انبوهى خشم بر شما مى گشایند (و سهم خود را از غنایم مطالبه مى کنند.) در حالى که در مال حریص و بخیلند; آنها (هرگز) ایمان نیاورده اند، از این رو خداوند اعمالشان را حبط و نابود کرد; و این (کار) بر خدا آسان است.
(یَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ یَذْهَبُوا ۖ وَ إِن یَأْتِ الْأَحْزَابُ یَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُم بَادُونَ فِی الْأَعْرَابِ یَسْأَلُونَ عَنْ أَنبَائِکُمْ ۖ وَ لَوْ کَانُوا فِیکُم مَّا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِیلًا )۲۰آنها گمان مى کنند هنوز لشکر احزاب نرفته اند; و اگر برگردند (آنان از ترس) دوست مى دارند مى توانستند در میان اعراب بادیه نشین پراکنده (و پنهان) شوند و از اخبار شما جویا گردند; و اگر در میان شما بودند جز اندکى پیکار نمى کردند.
(لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا )۲۱به یقین براى شما در زندگى پیامبر خدا سرمشق نیکویى بود، براى آنها که امید به رحمت خدا و روز بازپسین دارند و خدا را بسیار یاد مى کنند.
(وَ لَمَّا رَأَی الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَٰذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ ۚ وَ مَا زَادَهُمْ إِلَّا إِیمَانًا وَ تَسْلِیمًا )۲۲(امّا) مؤمنان وقتى لشکر احزاب را دیدند گفتند: «این همان چیزى است که خدا و پیامبرش به ما وعده داده، و خداوپیامبرش راست گفته اند.» و این (موضوع) جز بر ایمان و تسلیم آنان نیفزود.
