• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۱۷ قرآن کریم سوره سجده

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(وَ لَنُذِیقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَیٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ )۲۱
به آنان از عذاب نزدیک (دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت) مى چشانیم، شاید بازگردند.


(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُکِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ )۲۲
چه کسى ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او یادآورى شده، سپس او از آن اعراض کرده است؟! به یقین ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت.


(وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ فَلَا تَکُن فِی مِرْیَةٍ مِّن لِّقَائِهِ ۖ وَ جَعَلْنَاهُ هُدًی لِّبَنِی إِسْرَائِیلَ )۲۳
و ما به موسى کتاب آسمانى دادیم; و شک نداشته باش که او آن را دریافت داشت; و ما آن را وسیله هدایت بنى اسرائیل قرار دادیم.


(وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَ کَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ )۲۴
و از آنان پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت مى کردند; چون شکیبایى نمودند، و به آیات ما یقین داشتند.


(إِنَّ رَبَّکَ هُوَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ )۲۵
البته پروردگار تو میان آنان روز قیامت در آنچه در آن اختلاف داشتند حکم مى کند (و هرکس را به سزاى اعمالش مى رساند).


(أَوَلَمْ یَهْدِ لَهُم کَمْ أَهْلَکْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ ۖ أَفَلَا یَسْمَعُونَ )۲۶
آیا براى هدایت آنها کافى نیست که بسیارى از اقوام پیشین را (که طغیان کردند) هلاک نمودیم؟! در حالى که اینها در مساکن (ویران شده) آنان راه مى روند; در این نشانه هایى است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان); آیا نمى شنوند؟!


(أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَی الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْکُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَ أَنفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا یُبْصِرُونَ )۲۷
آیا ندیدند که ما آب را به سوى زمینهاى خشک و بى گیاه مى رانیم و بوسیله آن زراعتهایى مى رویانیم که هم چهار پایانشان از آن مى خورند و هم خودشان; آیا نمى بینند؟!


(وَ یَقُولُونَ مَتَیٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ )۲۸
آنان مى گویند: «اگر راست مى گویید، این پیروزى (شما) کى خواهد بود؟!»


(قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَ لَا هُمْ یُنظَرُونَ )۲۹
بگو: «روز پیروزى، ایمان آوردن، سودى به حال کافران نخواهد داشت;و به آنها هیچ مهلت داده نمى شود.»


(فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ )۳۰
حال که چنین است، از آنها روى بگردان و منتظر باش; آنها نیز منتظرند. (تو منتظر پیروزى و رحمت الهى و آنها منتظر عذاب او!)




جعبه ابزار