• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۱۷۳ قرآن کریم سوره اعراف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



۞ (وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ کَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَ ظَنُّوا أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مَا آتَیْنَاکُم بِقُوَّةٍ وَ اذْکُرُوا مَا فِیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ)۱۷۱
و (نیز به خاطر بیاور) هنگامى که کوه را همچون سایبانى بر فراز آنها بلند کردیم، آنچنان که گمان کردند برآنان فرود مى آید; (و گفتیم:) آنچه را به شما داده ایم، با قوت و جدّیت بگیرید! و آنچه در آن است، به یاد داشته باشید، (و عمل کنید،) تا پرهیزگار شوید.



(وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَیٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ ۖ قَالُوا بَلَیٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِینَ)۱۷۲
و (به خاطر بیاور) زمانى را که پروردگارت از صلب فرزندان آدم، ذریّه آنها را برگرفت; و آنها را بر خودشان گواه ساخت; (و فرمود:) «آیا من پروردگار شما نیستم؟» گفتند: «آرى، گواهى مى دهیم.» (خداوند چنین فرمود، مبادا) روز رستاخیز بگویید: «مااز این، غافل بودیم; (و از پیمان فطرى بى خبر ماندیم)».



(أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَکَ آبَاؤُنَا مِن قَبْلُ وَ کُنَّا ذُرِّیَّةً مِّن بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِکُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ)۱۷۳
یا بگویید: «پدرانمان پیش از این مشرک بودند، ما هم فرزندانى بعد از آنها بودیم; (و چاره اى جز پیروى نداشتیم;) آیا ما را به آنچه اهل باطل انجام دادند مجازات مى کنى؟!»



(وَ کَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ وَ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ)۱۷۴
این گونه، آیات را شرح مى دهیم; و شاید (به سوى حق) بازگردند.



(وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ الَّذِی آتَیْنَاهُ آیَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّیْطَانُ فَکَانَ مِنَ الْغَاوِینَ)۱۷۵
و سرگذشت کسى که آیات خود را به او دادیم، بر آنها بخوان که سرانجام خود را از آن تهى ساخت و شیطان در پى او افتاد، و از گمراهان شد!



(وَ لَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَ لَٰکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَی الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ ۚ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِن تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَث ۚ ذَّٰلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا ۚ فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ)۱۷۶
و اگر مى خواستیم، (مقام) او را بااین آیات (و علوم الهى) بالا مى بردیم; ولى (اجبار، برخلاف سنّت ماست; پس او را به حال خود رها کردیم و) او به پستى گرایید، و از هواى نفس خود پیروى کرد. مَثَل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنى، زبانش را بیرون مى آورد، و اگر او را به حال خود واگذارى، باز زبانش را بیرون مى آورد; (گویى چنان تشنه دنیاست که هرگز سیراب نمى شود.) این مَثَل گروهى است که آیات ما را تکذیب کردند; این داستانها را (براى آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند).



(سَاءَ مَثَلًا الْقَوْمُ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا وَ أَنفُسَهُمْ کَانُوا یَظْلِمُونَ)۱۷۷
چه بد است مَثَل گروهى که آیات ما را تکذیب کردند، و تنها به خودشان ستم مى نمودند!



(مَن یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِی ۖ وَ مَن یُضْلِلْ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ)۱۷۸
هر کس را که خدا هدایت کند، هدایت یافته (واقعى) اوست; و هر کس را که (بخاطر اعمالش) گمراه سازد، همان ها زیانکارانند.




جعبه ابزار