سَلْق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

سَلْق (به فتح سین و سکون لام) از واژگان قرآن کریم به معنای ضرب و صیحه زدن است. این واژه تنها یکبار در آیه ۱۹ سوره احزاب به کار رفته است.

---

سَلْق: در اقرب گفته: «سلقه بالكلام: آذاه» او را با سخن گفتن آزار كرد و آن تند سخن گفتن است.
در مجمع گويد: اصل آن به معنى ضرب است و به معنى صیحه زدن آيد. در مجمع و نهایه نقل شده‌ «لَيْسَ مِنَّا مَنْ سَلَقَ او حَلَقَ». يعنى «از ما نيست آنكه در مصیبت با صداى بلند گریه كند و فرياد بكشد و موى خود را بتراشد.»

---

(فَإِذا ذَهَبَ الْخَوْفُ‌ سَلَقُوكُمْ‌ بِأَلْسِنَةٍ حِدادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ...) معنى آيه: «چون ترس برود با زبان‌هاى تيز شما را اذیت می‌كنند و به خشونت سخن گويند و بر غنیمت، حریص باشند.»

---

اين كلمه يكبار در قرآن مجيد آمده است.

---