سوگواری اهل بیت در مجلس یزید
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوگواری اهل بیت در مجلس یزید، از مباحث مرتبط به تاریخچه عزاداری برای
امام حسین (علیهالسّلام) در شام است. پس از واقعه
عاشورا و
شهادت امام حسین (علیهالسّلام) و یاران ایشان، کاروان اسرای اهل بیت و بازماندگان به دستور
یزید بن معاویه از
کوفه به
شام منتقل شدند. اهل بیت
امام حسین (علیهالسّلام) اولین کسانی بودند که در شام به عزاداری و سوگواری برای عزیزان شهید خود پرداختند. یکی از مکانهایی که اهل بیت امام حسین (علیهالسّلام) در آن به سوگواری پرداختند، مجلس یزید بود.
یزید با هدف
تحقیر و آزار خاندان امام حسین (علیهالسّلام) دستور داد تا اسرا را به مجلس خود بیاورند. در مجلس یزید، سر امام حسین (علیهالسلام) را در تشتی از طلا گذاشته بودند
و یزید با قساوت تمام، با چوب دستی به دندانهای پیشین آن سر مطهر میزد
و با بیحرمتی تمام، سر و صورت آن را وارسی میکرد.
یزید در حالی که دختران، زنان و اسرای اهل بیت (علیهمالسّلام) را در پشت سر خود قرار داده بود، با
قساوت تمام، سعی میکرد مانع دیدن آنها شود و سر را از دیدگان آنها پنهان میکرد.
سکینه و
فاطمه، دختران امام حسین (علیهالسلام) از پشت سر یزید گردن میکشیدند تا شاید بتوانند سر پدر بزرگوارشان را ببینند. هنگامی که آن دو دختر سر پدر را دیدند، فریادی جانسوز برآوردند. این فریاد، چنان غم واندوهی در مجلس یزید پدید آورد که زنان یزید و دختران
معاویه نیز به شیون و زاری و گریه و ندبه پرداختند.
حضرت زینب کبری (سلاماللهعلیها) هنگامی که چشمش به سر مطهر امام حسین (علیهالسلام) افتاد، گریبان چاک کرد و با نالهای جانسوز و غمانگیز، فریاد جانکاهی سر داد: «ای حسین من! ای حبیب
رسول خدا! ای زاده
مکه و
منا! ای پسر
فاطمه زهرا سرور زنان! ای فرزند دختر مصطفی! » راوی میگوید: به خدا قسم از گریه حضرت زینب تمام حاضران جز یزید به گریه افتادند.
آنگاه یکی از زنان
بنیهاشم که در خانه یزید زندگی میکرد برای امام حسین اینگونه به مرثیهخوانی پرداخت: «یا حُسَیناه! یا حَبیباه! یا سَیِّداه! یا سَیِّدَ اهلِ بَیتاه! یَابنَ مُحَمَّداه! یا رَبیعَ الاَرامِلِ وَالیَتامی! یا قَتیلَ اولادِ الاَدعِیاءِ!؛ آهای حسین! وایای حبیب! آخای مولا! ای سرور اهل بیت! ای پسر محمد! ای پناه و امید پیرزنان و یتیمان! ای کسی که به دست فرزندان انسانهای پست کشته شدی! »
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۳۸.