• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سماع قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در احادیث اسلامی چه شیعه و چه سنی فضیلتهای فراوانی برای شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به قرائت قرآن (استماع) ذکر شده است.



« سمع » در معانی متفاوتی همچون: قوه شنوایی، شنیدن (که فعل قوه شنوایی) است و گوش (آلت شنیدن) بکار رفته است. و «سماع» عبارت است از: صرف شنیدن هر چند بدون اراده باشد. اما «استماع» مصدر باب «استفعال»، و به معنای گوش سپردن همراه با پذیرش قلبی است که بدون اعمال اراده حاصل نمی‌شود.


در احادیث اسلامی (از شیعه وسنی) فضیلت فراوان برای شنیدن (سماع) و گوش فرادادن به قرآن (استماع) ذکر شده است و منابع علوم قرآنی نیز برخی از این احادیث را نقل کرده‌اند. به مضامین برخی از این احادیث اشاره می‌کنیم:
۱. خداوند از مستمع قرآن بلای آخرت و از تلاوت کننده آن بلای دنیا را دفع خواهد کرد.
۲. تلاوت کننده و گوش فرادهنده به قرآن در پاداش مساوی‌اند.
۳. کسی که فقط یک حرف از کتاب خدا بشنود، برایش یک حسنه نوشته و یک گناه از او محو و یک درجه به او عطا می‌شود.
طبق احادیث، هنگام تلاوت قرآن، دیگران باید سکوت کنند.
[۵] خوشنویس، جعفر، القرآن الکریم فی احادیث الرسول الاعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ، صفحه ۷۸.
[۶] سراج الدین، عبدالله، تلاوة القرآن المجید، فضائلها آدابها خصائصها، صفحه ۹۶.



۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، ۶۳۰ - ۷۱۱ق، لسان العرب، جلد۸، صفحه ۱۶۲.    
۲. واجب طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیر القران، جلد۴، صفحه (۴۱۸-۴۱۹).    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۴۷۵.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه ۳۸۱.    
۵. خوشنویس، جعفر، القرآن الکریم فی احادیث الرسول الاعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ، صفحه ۷۸.
۶. سراج الدین، عبدالله، تلاوة القرآن المجید، فضائلها آدابها خصائصها، صفحه ۹۶.




فرهنگ نامه فارسی علوم قرآنی،برگرفته از مقاله«سماع قرآن»    




جعبه ابزار