روایت ملحون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
روایت ملحون، از اصطلاحات بکار رفته
در علم حدیث بوده و به خبری گفته می‌شود که به صورت
عربی صحیح تلفّظ نشده.
«ملحون» و «
لحن» از یک ماده و ریشه هستند «لحن» به سکون «حا» خللی است که عارض بر الفاظ می‌شود آن گاه که گفته می‌شود:
«لحن فلان فی کلامه» یعنی
در سخن فلان شخص اعوجاج است الفاظ را به صورت
عربی صحیح تلفظ نکرده است.
«لحن» را به دو قسم جلی و خفی تقسیم کرده‌اند.
مراد از لحن جلی
خطا و
اشتباه در اعراب کلمه است که
در شناخت آن دانشمندان قرائت و دیگر دانشمندان مشترک هستند.
«لحن خفی» مربوط به کیفیت تلفظ و اداء کلمات است که شناخت آن مختص به دانشمندان قرائت است که کیفیت تلفظ کلمات را از دهان پیشینیان دریافت کرده و ضبط نموده‌اند.
با این فرض «روایت ملحون» روایتی است که لحن
در آن صورت گرفته و به صورت
عربی صحیح تلفظ نشده است.
در مورد نحوه نقل «روایت ملحون» اقوالی است:
۱- واجب است
راوی آن را اصلاح کند و صحیح را نقل کند به خصوص
در لحنی که با نقل صحیح اختلاف معنایی ندارد آن گاه بگوید
روایت ما چنین است.
۲- روایت ملحون را نقل کند سپس بگوید: صحیح آن این چنین است و صحیح را بیان کند.
۳- روایت را اگر چه به صورت ملحون شنیده به همان گونه نقل کند.
۴- هیچ یک از صحیح و
اشتباه را نقل نکند چون صحیح را سماع نکرده است و خطا نیز از
معصوم صادر نشده است.
از روایت ملحون به حدیث ملحون و خبر ملحون نیز تعبیر شده است.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «روایت ملحون»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۹/۲۵.
