• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

در انتظار خورشید (کتاب)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مجموعه مقالاتی به زبان فارسی است که از بین مقالات ارائه شده به همایش در انتظار خورشید که در سال ۱۳۸۳ ش از طرف معاونت پژوهش مدرسه عالی فقه معارف اسلامی (حجتیه) برگزار شد، انتخاب شده و در سال ۱۳۸۵ ش به صورت کتاب درآمده است.



کتاب دربردارنده نه مقاله است و اکثر مقالات، با مقدمه شروع شده و در پایان نیز از مجموعه مباحث آن نتیجه گیری شده است.
در این مجموعه ضمن بررسی دیدگاه ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی پیرامون منجی موعود و حکومت وی، ارتباط جهانی شدن با حکومت جهانی حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف مورد تحقیق قرار گرفته و بعد از پرداختن به ویژگی‌های حکومت جهانی مهدوی، مسئله دیدار با ایشان در عصر غیبت مورد کنکاش قرار گرفته است.


به عنوان نمونه، به چند مورد از این مقالات، اشاره می‌شود:
محمدعلی نظری در «بشارت‌های حکومت موعود جهانی در ادیان توحیدی و غیر توحیدی» بر آن است تا نظریه برپایی حکومت الاهی جهانی در آخرالزمان را از منظر آیین‌ها و متون مقدس بررسی کند؛ بدین منظور، ابتدا آیین‌های توحیدی اسلام، مسیحیت و یهود را کاوش نموده و سپس ادیان غیر توحیدی هندو و زرتشت را بررسی می‌نماید.
سبب برگزیدن این دو دین از میان ادیان غیر توحیدی، آن بوده است که مؤلف، تمامی ادیانی که متن مقدسی دارند، را زیر مجموعه و انشعابی از این دو دین می‌داند.
روش تحقیق وی در آیین‌های مذکور، چنین است که ابتدا آن آیین را به اختصار معرفی کرده و آنگاه سراغ متون مقدس آن‌ها رفته تا گزیده‌ای از بشارات موجود در رابطه با حکومت موعود را بیابد.
بعد از بررسی این آیین‌ها، نویسنده چنین نتیجه گیری می‌کند که در آیین‌های غیر اسلامی، اعم از توحیدی یا غیر توحیدی، علی رغم تحریف متون مقدس آن‌ها، اعتقاد به آمدن منجی در آخرالزمان که حکومت جهانی را بر اساس خداپرستی و عدالت برقرار می‌نماید، به وضوح مشاهده می‌شود.
«جهانی شدن و حکومت جهانی حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف » عبدالعلی محمدی، می‌کوشد، پس از طرح فرایند جهانی شدن، به رویکردها و چالش‌های آن پرداخته و با ارائه راهبرد حضور و مبارزه در مرحله انتظار، سعی دارد تا راه رسیدن به دولت جهانی موعود را که با ظهور خورشید عدالت شکل می‌گیرد، ترسیم نماید و در پایان، به ویژگی‌های انحصاری «نظم نوین» و «جهانی شدن» عصر ظهور می‌پردازد.


نتیجه‌ای که از این مقاله به دست می‌آید، این است که مطابق معیارهای دینی، جهانی شدن، برترین و مطلوب‌ترین فرایندی است که آغاز آن را مرحله انتظار تشکیل داده و سرانجام با ظهور، به کمال می‌رسد و این چیزی است که بشریت بر اساس فطرت الاهی خواستار آن است.
محدثان فریقین از زمان‌های گذشته تاکنون، به جمع آوری آیات مربوط به حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف همت گماشته و کتاب‌هایی تدوین کرده‌اند که در آن‌ها، آیاتی را در این مسئله، مورد بررسی قرار داده‌اند.
تعدادی از این آیات، به موضوعات گوناگون پیرامون آن حضرت؛ از جمله: نشانه‌های ظهور، ندای آسمانی، اجتماع سریع یاران و تعداد آنان، خون خواهی سیدالشهداء و... تاویل شده و آیاتی نیز به نوید حکومت جهانی حضرت و پیروزی نهایی مستضعفان به رهبری ایشان تفسیر گردیده است.
علی جان محمدی در «حکومت جهانی مهدوی و ویژگی‌های آن در کتاب و سنت»، در سه بخش، به پنج آیه از آیات گروه دوم اشاره و ویژگی‌های این حکومت که در آیات نیامده را به کمک روایات ارائه کرده است:
بخش اول، درباره جهانی شدن، حکومت جهانی حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و برخی موضوعات دیگر است که به نظر مؤلف طرح آن‌ها، بستر مناسبی برای رسیدن به اصل مطلب است.
دوم و سوم، مربوط به بررسی مژده‌های قرآنی و روایی پیرامون حکومت حضرت مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف و ویژگی‌های آن است.


مؤلف در پایان، نتیجه مقاله خویش را در سه عنوان خلاصه کرده است:
۱- روشن شدن حکمت و فلسفه اصل ظهور که به نظر وی، تشکیل حکومت جهانی و دست یافتن به حاکمیت مقتدر الاهی است؛ زیرا تمام برنامه‌های این دولت، همراه با سیاست جهان گستری بوده و شامل تمام نقاط زمین، همراه با پذیرش عمومی است.
۲- رسیدن بشر به آرزوهای دیرینه صلح، رفاه، آرامش، امنیت، گسترش علم و خردورزی، ریشه کنی ظلم و فساد، قبول آیین جهانی واحد و...
۳- تحقق دین به عنوان قانون اساسی و زبان رسمی.
قنبرعلی صمدی در «بررسی مسئله دیدار با امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف در عصر غیبت کبری» به تحلیل علمی دلایل امکان ملاقات و تحقق آن و نیز نقد و بررسی نظریه انکار مطلق ارتباط پرداخته است.
گرچه برخی جنبه‌های مهم پیرامون این مسئله مورد توجه مؤلف بوده، ولی غرض عمده وی، پاسخ به پرسش اساسی امکان یا عدم امکان ملاقات در دوران غیبت است؛ بدون پرداختن به این که چه کسانی چنین ادعایی کرده و آیا ادعای ایشان صادق بوده است یا خیر؟
نویسنده برداشت عدم امکان رؤیت آن حضرت تا زمان رسیدن به ظهور را به هیچ وجه تام ندانسته و چنین برداشتی را ناشی از عدم توجه نسبت به دو مطلب اساسی در رابطه با توقیعی که مشاهده را انکار کرده می‌داند:
۱- ضرورت شناخت فضای فکری جامعه در عصر صدور توقیع نسبت به مشاهده حضرت و توجه به موضوع توقیع که می‌تواند به عنوان فلسفه صدور توقیع به شمار آید.
۲- ضرورت متن شناسی و توجه به شواهد و قرائن نهفته در متن توقیع، که به نظر نویسنده، هیچ کدام از این دو مطلب، در استدلال و برداشت منکرین ارتباط، به خوبی مورد توجه قرار نگرفته است.


کتاب نامه منابع مورد استفاده هر مقاله، در انتهای آن آمده است.
پاورقی‌ها بیشتر به ذکر منابع اختصاص دارد.


نرم افزار کتابخانه مهدویت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.




جعبه ابزار