• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خَوْن (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: خون (ابهام‌زدایی).


خَوْن از واژگان قرآن کریم به معنای خیانت و مقابل امانت است.
مشتقات خَوْن که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
خِیانَت (به فتح نون) به معنای خیانت؛
خانُوا به معنای خیانت کردند؛
لا تَخُونُوا (به فتح تاء) به معنای خیانت ننمایید؛
خائِنِینَ‌ (به فتح نون) به معنای خائنان؛
فَخانَتا (به فتح فاء و نون) به معنای خيانت كردند؛
تَخْتانُونَ‌ (به فتح تاء، نون و سکون خاء) به معنای خيانت مى‌كرديد؛
خَوَّان (به فتح خاء و تشدید واو) به معنای خيانت پيشه و خیانت کار؛
خائِنَةٍ (به فتح نون) به معنای خيانتى است.


خَوْن به معنای خيانت است.
خیانت مقابل امانت است و اصل آن چنان كه در مجمع ذيل آيه ۱۸۶ سوره بقره گفته به معنى منع حق است.
راغب می‌گويد: خيانت و نفاق هر دو يكى است ولى خيانت نسبت به عهد، امانت و نفاق نسبت به دین گفته می‌شود سپس با هم می‌شوند. پس خيانت مخالفت حق است با نقض عهد در نهان.
بنابراین خيانت به معنى منع حق و مخالفت با حقّ است.


به مواردی از خَوْن که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خِیانَتَکَ (آیه ۷۱ سوره انفال)

(وَ اِنْ یُرِیدُوا خِیانَتَکَ فَقَدْ خانُوا اللَّهَ مِنْ قَبْل)
«اگر بخواهند با تو خیانت و حیله و نقض عهد کنند از پیش به خدا خیانت کرده و مخالفت با حق کرده‌اند.»


۲.۲ - لا تَخُونُوا (آیه ۲۷ سوره انفال)

(لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا اَماناتِکُمْ وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌)
«با خدا و رسول مخالفت نکنید و در امانات خود نیز خیانت ننمایید.»


۲.۳ - لِلْخائِنِینَ‌ (آیه ۱۰۵ سوره نساء)

(وَ لا تَکُنْ‌ لِلْخائِنِینَ‌ خَصِیماً)
«برای خائنان مدافع و طرف‌گیر مباش.»
اگر گوییم «لام» برای انتفاع است معنی کاملا روشن می‌شود یعنی: «به نفع خائنان مخاصمه و دفاع مکن.»


۲.۴ - فَخانَتاهُما (آیه ۱۰ سوره تحریم)

(کانَتا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَیْنِ‌ فَخانَتاهُما)
(آن دو (همسر نوح و همسر لوط) تحت سرپرستى دو بنده صالح از بندگان ما بودند، ولى به آن دو خيانت كردند.)
مراد از خیانت به عقیده سدّی کفر است، بعضی نفاق گفته‌اند، ضحاک گوید نمّامی و افشاء سرّ بر مشرکان است.
ولی بهتر است گفته شود مراد نقض عهد و مخالفت با حقّ، است یعنی: زن نوح و زن لوط با آن دو نسبت به حقّ و دین مخالفت کردند و ایمان نیاوردند.


۲.۵ - تَخْتانُونَ‌ (آیه ۱۸۷ سوره بقره)

(عَلِمَ اللَّهُ اَنَّکُمْ کُنْتُمْ‌ تَخْتانُونَ‌ اَنْفُسَکُمْ فَتابَ عَلَیْکُمْ وَ عَفا عَنْکُمْ‌)
(خداوند مى‌دانست كه شما به خود خيانت مى‌كرديد؛ و اين كار ممنوع را انجام مى‌داديد؛ پس توبه شما را پذيرفت و شما را بخشيد.)
اختنان در این آیه و آیه بعدی به عقیده طبرسی، قاموس و صحاح به معنی خیانت است. در اقرب می‌گوید اختنان همان خیانت است الّا این‌که اختنان از خیانت ابلغ و رساتر است.
راغب می‌گوید: آن تحرّک میل انسان به خیانت است نه خود خیانت. به عقیده راغب معنی آیه اوّل چنین است: «خدا دانست که می‌خواستید به نفس خویش خیانت کنید.» هم‌چنین است آیه دوّم. ولی جمله (فَتابَ عَلَیْکُمْ وَ عَفا عَنْکُمْ‌) نشان می‌دهد که آن‌ها خیانت می‌کرده‌اند نه این‌که میل به خیانت داشتند و هم‌چنین آیه دوّم می‌گوید از کسانی که بر خویشتن خیانت می‌کنند دفاع مکن، نه این‌که میل به خیانت دارند گر چه آن نیز معنای صحیح است یعنی آنان که در فکر خیانت به خویش‌اند از آنان دفاع نکن.
بهتر است بگوییم که «افتعال» در این‌جا به معنی مبالغه است چنان‌که از اقرب الموارد نقل شد و مبالغه بنابر آن‌که در المنجد گفته شده یکی از معانی افتعال است.
[۴۰] معلوف، لوئیس، المنجد.
در این صورت می‌توان گفت که مراد از مبالغه در خیانت، ادامه دادن آن است.


۲.۶ - خَوَّاناً (آیه ۱۰۷ سوره نساء)

(وَ لا تُجادِلْ عَنِ الَّذِینَ‌ یَخْتانُونَ‌ اَنْفُسَهُمْ اِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ‌ خَوَّاناً اَثِیماً)
(و از آن‌ها كه به خود خيانت كردند، دفاع مكن؛ زيرا خداوند افراد خيانت پيشه گنهكار را دوست ندارد.)
اختنان به معنی خیانت است و توضیحات لازم ذیل آیه قبل آورده شده است.


۲.۷ - خَوَّانٍ‌ (آیه ۳۸ سوره حج)

(اِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ کُلَ‌ خَوَّانٍ‌ کَفُورٍ)
(خداوند هيچ خيانت كار ناسپاسى را دوست ندارد.)
خوّان، صیغه مبالغه است یعنی بسیار خائن یا همیشه خائن‌.


۲.۸ - خائِنَةَ (آیه ۱۹ سوره غافر)

(یَعْلَمُ‌ خائِنَةَ الْاَعْیُنِ وَ ما تُخْفِی الصُّدُورُ)
«خیانت چشم‌ها و آن‌چه را سينه‌ها پنهان مى‌دارند، مى‌داند.»
خائنه در آیه‌ ممکن است مصدر باشد. طبرسی فرموده: خائنه مصدر است مثل خیانت چنان‌که کاذبه و لاغیه به معنی کذب و لغو است. بعضی گفته‌اند از قبیل اضافه صفت به سوی موصوف است یعنی: «یَعْلَمُ الْاَعْیُنَ‌ الْخَائِنَةَ مِنْهُمْ.»


۲.۹ - خائِنَةٍ (آیه ۱۳ سوره مائده)

(وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلی‌ خائِنَةٍ مِنْهُمْ‌)
(و پيوسته از خيانتى تازه از آن‌ها آگاه مى‌شوى.)
در این آیه راغب، جماعت مقدر کرده یعنی «علی جماعة خائنة» ولی طبرسی آن را به معنی خیانت گرفته و گفته: وزن فاعله در مصادر زیاد است مثل عافیة، طاغیه، کاذبه. به نظر قول مجمع نزدیک‌تر است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۱۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۰۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۴۴.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۸۶.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۰۲.    
۶. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۰۵.    
۷. انفال/سوره۸، آیه۷۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۱۸۲.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۳۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۲۶۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۶۱.    
۱۲. انفال/سوره۸، آیه۲۷.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۶۸.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۵۴.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۹۸.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۸۲۴.    
۱۷. نساء/سوره۴، آیه۱۰۵.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۱۴.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۷۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۳۱.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۶۲.    
۲۲. تحریم/سوره۶۶، آیه۱۰.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۱.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۷۶.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۴۳.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۵۴.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۷۸.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۷۹.    
۲۹. بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۹.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۵.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۵.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۲۱.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۰۴.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۰۲.    
۳۶. فیروزآبادی، مجدالدین، القاموس المحیط، ص۱۱۹۴.    
۳۷. جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۵، ص۲۱۰۹.    
۳۸. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۱۲۱.    
۳۹. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۰۵.    
۴۰. معلوف، لوئیس، المنجد.
۴۱. نساء/سوره۴، آیه۱۰۷.    
۴۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۹۶.    
۴۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۱۷.    
۴۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۷۳.    
۴۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۳۵.    
۴۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۶۳.    
۴۷. حج/سوره۲۲، آیه۳۸.    
۴۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۶.    
۴۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۴۲.    
۵۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۸۳.    
۵۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۱۹.    
۵۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۳۸.    
۵۳. غافر/سوره۴۰، آیه۱۹.    
۵۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۸۶.    
۵۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۲۰.    
۵۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۴۸.    
۵۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۰۷.    
۵۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۸۰۷.    
۵۹. مائده/سوره۵، آیه۱۳.    
۶۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰۹.    
۶۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۹۲.    
۶۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۴۱.    
۶۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۴۷.    
۶۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۷.    
۶۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۰۵.    
۶۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خون»، ج۲، ص۳۱۴.    






جعبه ابزار