خلقت نور (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات قرآن مرتبط با خلقت
نور معرفی می‌شوند.
آفرینش نور از سوى
خداوند:
«
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ... جَعَلَ الظُّلُماتِ
وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ...
و ظلمتها
و نور را پديد آورد....»
پديده نور در طبيعت، تابع آفرينش
آسمانها و زمین:
«
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ
وَ الْأَرْضَ
وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ
وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه آسمانها
و زمين را آفريد،
و ظلمتها
و نور را پديد آورد....»
خلقت روشنايى
و نور براى روز از سوى خداوند، شايسته
شکرگزاری براى او:
۱. «
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ...
وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ
وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ...
و ظلمتها
و نور را پديد آورد....»
۲. «قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَداً إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ مَنْ إِلهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِياءٍ أَ فَلا تَسْمَعُونَ؛
بگو: به من خبر دهيد اگر خداوند
شب را تا
روز قیامت بر شما جاودان سازد، آيا معبودى جز خداوند يگانه مى‌تواند روشنايى براى شما بياورد؟! آيا نمى‌شنويد؟!»
۳. «اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ
وَ النَّهارَ مُبْصِراً ...
وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ؛
خداوند كسى است كه شب را براى شما آفريد تا در آن بياساييد،
و روز را روشنى‌بخش قرار داد؛ خداوند نسبت به مردم صاحب فضل
و كَرَم است؛ ولى بيشتر مردم شكرگزارى نمى‌كنند.»
آفرينش نور، پس از خلقت
ظلمت:
«
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ...
وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ
وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ...
و ظلمتها
و نور را پديد آورد....»
ذكر ظلمت قبل از نور، به علت اين است كه عدم پديده‌ها بر وجود آنها مقدم است.
آفرينش نور از سوى خداوند، موجب اختصاص
حمد و ستايش براى او:
«
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ...
وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ
وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ...
و ظلمتها
و نور را پديد آورد....»
تعجّب‌انگيز بودن كفر
کافران، به رغم آفرينش آسمانها
و زمين
و تاريكى
و نور از سوى خداوند:
«
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ
وَ الْأَرْضَ
وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ
وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه آسمانها
و زمين را آفريد،
و ظلمتها
و نور را پديد آورد؛ امّا كافران براى پروردگار خود، همتا
و شبيه قرار مى دهند (با اين كه دلايل
توحید و يگانگى او، در آفرينش جهان آشكار است).»
در «ثم الذين كفروا بربهم يعدلون» بيان تعجب انگيز بودن از كسانى است‌كه با اين همه دلايل روشن بر يكتايى خدا، گرفتار
شرک و بت‌پرستی شده‌اند.
آثار تفکر در خلقت نور عبارتند از:
توجّه به آفرينش نور
و ظلمت، زمينه‌ساز
ایمان و رهايى از
کفر:
«
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ
وَ الْأَرْضَ
وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ
وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه آسمانها
و زمين را آفريد،
و ظلمتها
و نور را پديد آورد؛ امّا كافران براى پروردگار خود، همتا
و شبيه قرار مى دهند (با اين كه دلايل توحيد
و يگانگى او، در آفرينش جهان آشكار است).»
تفکّر در خلقت نور
خورشید و ماه، موجب شناخت پروردگار:
«هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً
وَ الْقَمَرَ نُوراً ... ما خَلَقَ اللَّهُ ذلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ؛
او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش،
و ماه را نورافشان قرار داد؛ ... خداوند اين را جز بحق نيافريده؛ او آيات خود را براى گروهى كه آماده درك حقايقند، شرح مى‌دهد.»
خلقت نور در خورشيد
و ماه، از
آیات الهی براى دانشمندان:
«هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً
وَ الْقَمَرَ نُوراً ... يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ؛
او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش،
و ماه را نورافشان قرار داد؛ ... او آيات خود را براى گروهى كه آماده درك حقايقند، شرح مى‌دهد.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۳۸، برگرفته از مقاله «خلقت نور».
