• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطاب اعتبار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خطاب اعتبار، خطاب در مقام پند و عبرت آموزی مخاطب است.



«اعتبار» به معنای پند و اندرز و عبرت گرفتن، و «خطاب اعتبار» آن است که گوینده، مخاطب خود را به صورتی خطاب کند که از آن عبرت بگیرد.

۱.۱ - مثال اول

در آیه ۷۹ سوره اعراف، حضرت صالح علیه‌السّلام قومش را پس از هلاکتشان خطاب می‌کند: (فتولی عنهم وقال یا قوم لقد ابلغتکم رسالة ربی ونصحت لکم ولکن لا تحبون الناصحین)؛ «پس (صالح) از ایشان روی برتافت و گفت‌ای قوم من به راستی من پیام پروردگارم را به شما رساندم و خیر شما را خواستم ولی شما (خیرخواهان و نصیحتگران) را دوست نمی‌دارید».
زرکشی در البرهان می‌گوید: صالح، قومش را پس از نابودیشان با این که آنان زنده نبودند خطاب کرد؛ چون واقعا آن‌ها صدای او را می‌شنیدند و یا برای عبرت گرفتن دیگران این گونه خطاب کرد.

۱.۲ - مثال دوم

در آیه (قل سیروا فی الارض فانظروا کیف بدا الخلق…) نیز منظور عبرت گرفتن دیگران است.


۱. اعراف/سوره۷، آیه۷۹.    
۲. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۰.    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۴۵.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «خطاب اعتبار».    




جعبه ابزار