حصباء (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حصباء: (اَرْسَلْنَا عَلَیْهِ حاصِباً)«حصباء» از مادّه
«حَصْب» به معنای سنگریزه است.
(فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ) (ما هر یک از آنان را به گناهشان گرفتیم و مجازات کردیم، بر بعضی از آنها طوفانی از سنگریزه فرستادیم، و بعضی از آنان را صیحه مرگبار آسمانی فرو گرفت، و بعضی دیگر را در زمین فرو بردیم، و بعضی را غرق کردیم؛
خداوند هرگز به آنها
ستم نکرد، ولی آنها خودشان بر خویشتن ستم می‌کردند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
حاصب به معنای
سنگ است، بعضی
هم گفته‌اند: به معنای بادی است که سنگریزه ببارد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حصباء»، ص۱۸۷.
