حسین بن محمدحسن خضوعی قاری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسین بن محمدحسن خضوعی قاری اصفهانی، موسیقیدان، خواننده
و شاعر در
اصفهان میباشد.
میرزا حسین خضوعی معروف به «میرزا حسین ساعتساز» فرزند محمّدحسنخان قاری، موسیقیدان، خواننده
و شاعر متخلّص به «
سرور الشعراء» در سوم
رمضان ۱۲۹۵ق در
اصفهان به دنیا آمد. او ابتدا به
تعزیهخوانی پرداخت
و در سِمَت «معین البُکائی» به فعالیت پرداخت.
موسیقی را از میرزا عبدالوهاب اصفهانی آموخت
و در نوجوانی به
تهران رفت
و در دربار
ناصرالدّین شاه به رفت
و آمد پرداخت. او پس از ۲۵ سال اقامت در تهران به اصفهان بازگشت
و در اداره دخانیات استخدام شد
و در خانه به ساعتسازی پرداخت امّا به علت ضعیف شدن چشم، از آن کار دست کشید.
میرزا حسین خضوعی در موسیقی معلومات وسیع
و در خوانندگی حنجرهای توانا داشت
و در مُرَکَّبخوانی استاد بود
و با بزرگان موسیقی اصفهان همچون، نایب اسدالله، میرزا حبیب شاطر حاجی
و سیّدعبّدالکرحیم معاشرت داشت
و استاد
جلال تاج و اسماعیل ادیب خوانساری از شاگردان او بهشمار میروند.
او به
علم عروض کاملاً مسلط بود
و در
شعر طبعی روان داشت
و در موسیقی رسالهای به سبک کتاب «
بحور الالحان» در دو دفتر تنظیم کرده
و اشعاری را گنجانده
و تناسب معنی
و بحر آنها را در موسیقی معیّن کرده بود. این رساله نزد دخترش «ارفع اطرائی» موجود است. او همچنین تقسیمات قدیمی را برپایه آوازها
و شعبات
و نغمات
و فواصل موسیقی، به
عدد و حروف ابجدی در جداولی منظّم ذکر کرده است.
وی سرانجام در سال ۱۳۷۳ق در اصفهان درگذشت
و در
تخت فولاد (حوالی تکیه شهداء فعلی) به خاک سپرده شد.
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۵۹-۶۵۶.