حسن دامغانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن دامغانی یکی از امیران سربداران بود.
سربداران، جنبش و قیام
شیعیان سبزوار بر ضد
مغولان در سده هشتم قمری بود. سربداران دوازده امیر بودند که یکی پس از دیگری، حدود نیم
قرن، در فاصله بین درگذشت
ابوسعید بهادرخان در
۷۳۶، تا یورش
تیمور گورکان حکومت کردند
و قلمرو آنها منطقه شرقی و شمال
ایران در آن زمان را دربر میگرفت.
حسن دامغانی پس از رسیدن به حکومت، با مخالفت مریدان
شیخ حسن جوری به رهبری
درویش عزیز مجدی مواجه شد. درویش عزیز که خود را میراثدار شیخ حسن جوری و شیخ خلیفه میدانست، با بشارت به ظهور
امام زمان، کار خود را به مرکزیت
طوس آغاز کرد. این شورش مدتها ادامه داشت تا اینکه حسن دامغانی آن را سرکوب کرد. او پس از دستگیری درویش عزیز از کشتنش خودداری کرد و با دادن دو خروار ابریشم، وی را وادار کرد
خراسان را ترک کند و او به
اصفهان رفت.
اختلافات داخلی سربداران و مریدان شیخ حسن جوری موجب گردید که امیر ولی، فرزند شیخ علی هندو، مخالفان حکومت سربداران را جمع کند و با کمک آنان، استرآباد و سپس بسطام،
دامغان و فیروزکوه را از سلطه سربداران خارج کند
اولین نبرد امیر ولی با علی
بن قلندر (حاکم پیشین استرآباد) بود، که امیر ولی استرآباد را گرفت.
دومین نبرد وی با
ابوبکر شماسانی، کوتوال قلعه شماسان، بود. ابوبکر پس از شکست نزد حسن دامغانی رفت و او با سپاهی در حدود شش هزار تن با امیر ولی جنگید
این جنگ به شکست حسن دامغانی انجامید و ابوبکر شماسانی نیز کشته شد.
حسن دامغانی بعد از این شکست، با شورشی دیگر در قلعه شقان
(شغان) روبهرو شد. سپس، هنگامی که حسن دامغانی قلعه شقان را محاصره کرد،
نجمالدین علی مؤید و درویش عزیز با هزار سپاهی عازم
سبزوار شدند و آنجا را گرفتند. این دو در سبزوار
خواجه یونس سبزواری، وزیر حسن دامغانی، را به تقاص امیر
لطفالله بن مسعود کشتند.
حسن دامغانی سرانجام پس از چهار سال و چهار ماه حکومت،
به دستور خواجه علی مؤید و به دست
فخرالدین جوینی یا غلطانی در
۷۶۳ کشته شد.
ابن یمین و
دولتشاه سمرقندی وی را ستودهاند.
•
رضا رضازاده لنگرودی، دانشنامه جهان اسلام، برگرفته از مقاله «سربداران»، تاریخ بازبینی ۱۴۰۱/۰۷/۲۳.