حدیث مقبول ـ از اصطلاحات علم درایه و ـ حدیثى است که فقها آن را پذیرفته و به مفادش عملکردهاند؛ خواه صحیح( حدیث صحیح)باشد یا حسَن( حدیث حسن)یا موثّق( حدیث موثق)و یا ضعیف( حدیث ضعیف).
برخى، حدیث مقبول را از اقسام حدیث ضعیف برشمرده و گفتهاند: حدیث مقبول حدیث ضعیفى است که مشهور فقها به آن عملکردهاند. بنابر تعریف نخست، حدیث مقبول از اقسام مشترک بین چهار قسم اصلى حدیثبه شمار مىرود.
برخى، حدیث مقبول را حدیثى دانستهاند که عملبه آن یا نزد همه واجب است ـ مانند حدیثى که قراینى قطعى بر صحّت آن وجود دارد ـ یا نزد مشهور ـ مانند حدیث صحیح ـ و یا نزد برخى، مانند حدیث حسن.