• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جهل (منطق)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جهل یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای عدم علم در موجود دارای قابلیت عالم شدن است.



معرِّف و حجت (معلومات تصوری و تصدیقی موصله) موضوع علم منطق را تشکیل می‌دهند، از این‌رو در منطق از تصور و تصدیق و مقسم این دو (علم حصولی) و مفهوم مقابل علم؛ یعنی جهل بحث می‌شود. علم، حضور صورت شیء نزد عقل است، و جهل، بر عدم علم در حق کسی اطلاق می‌شود که قابلیت و استعداد عالم شدن را دارد؛ مانند نوزاد انسان که قابلیت عالم شدن را دارد. به عبارت دیگر، تقابل بین علم و جهل، تقابل عدم و ملکه است، بنابراین کلمه علم و جهل و عالم و جاهل درباره جمادات و نباتات به کار نمی‌رود. جهل به اعتباری، به جهل بسیط و مرکب، و به اعتبار دیگر، به جهل تصوری و تصدیقی منقسم می‌شود. همچنین، وهم و شک هم از مصادیق جهل شمرده می‌شود.


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

مظفر، محمدرضا، المنطق.    
سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة.    


۱. سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة، ص۱۷۴.    
۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۹.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «جهل»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۲/۱۶.    




جعبه ابزار