ثَریٰ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَریٰ (به فتح ثاء و راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای خاک است.
این کلمه فقط یک بار در
قرآن آمده است.
ثَریٰ به معنای خاک است.
ارباب
لغت آن را خاک‌تر معنی کرده‌اند در
مجمع و
اقرب الموارد خاک مرطوب گفته‌اند و غیر آن معنی نیز آمده است.
ولی از
نهج‌البلاغه روشن می‌شود که معنی آن مطلق خاک است.
به موردی از
ثَرَی که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْاَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری) «برای خداست آن‌چه در
آسمان و
زمین و آن‌چه در میان آن دو و آن‌چه در زیر خاک است.»
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی (علیه‌السلام) فرموده:
«وَ یَطُولُ فی الثَّرَی حُلُولُهَا» (و مدّت‌هاى طولانى در ميان خاک‌ها مى‌ماند.)
حضرت فرموده:
«وَ دُفِنَتْ تَحْتَ الثَّرَی» (و زير خاک‌ها مدفون گشته‌اى.)
ححضرت می‌فرماید:
«وَ اَکَلَتْهُمُ الْجَنَادِلُ وَ الثَّرَی» (در حالى كه فنا و فرسودگى با سينه خود آنها را در هم كوبيده و سنگ و خاک‌ها آنان را خورده‌اند.)
پیداست که مراد از آنها مطلق خاک است.
ثری فقط یک دفعه در
قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ثری»، ج۱، ص۳۰۵.
