تَجِدَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَجِدَ: (یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ)«تَجِدَ» از مادّه
«وجدان» به معنای «یافتن» ضد فقدان و نابودی است.
(يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوَءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَاللّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ) (روزى كه هر كس، هر كار نيكى كه انجام داده، حاضر مى‌بيند؛ و آرزو مى‌كند ميان او، و هركار بدى كه انجام داده، فاصله زمانى زيادى باشد.
خداوند شما را از نافرمانى خودش، برحذر مى‌دارد؛ و با اين حال، خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
تجد از ماده وجدان است، كه ضد فقدان را معنا مى‌دهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَجِدَ»، ص۱۲۰.
