تورات در قرآن (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله آیات مرتبط با تورات در
قرآن معرفی می‌شوند.
تورات، مورد تأييد و تصديق
قرآن:
۱. وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ وَ لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ وَ لا تَشْتَرُوا بِآياتِي ثَمَناً قَلِيلًا وَ إِيَّايَ فَاتَّقُونِ وَ لَمَّا جاءَهُمْ كِتابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ وَ كانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكافِرِينَ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا نُؤْمِنُ بِما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ يَكْفُرُونَ بِما وَراءَهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِياءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لَمَّا جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِما مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ كِتابَ اللَّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لا يَعْلَمُونَ.
و به آنچه نازل كرده‌ام (
قرآن) ايمان بياوريد كه نشانه‌هاى آن با آنچه در كتابهاى شما است كاملا مطابقت دارد، و نخستين
کافر به آن نباشيد، و آيات مرا به بهاى ناچيزى نفروشيد (به خاطر در آمد مختصرى
نشانه‌های قرآن و
پیامبر اسلام را كه در كتب شما موجود است پنهان نكنيد) و تنها از من (و مخالفت دستور من) بترسيد (نه از مردم).
و هنگامى كه از طرف خداوند كتابى براى آنها آمد كه موافق نشانه‌هايى بود كه با خود داشتند و پيش از اين جريان به خود نويد
فتح مى‌دادند (كه با كمك او بر دشمنان پيروز گردند، با اين همه) هنگامى كه اين كتاب و پيامبرى را كه از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد به او كافر شدند،
لعنت خدا بر کافران باد!.
و هنگامى كه به آنها گفته شود به آنچه خداوند نازل فرموده است ايمان بياوريد، مى‌گويند ما بچيزى
ایمان مى‌آوريم كه بر خود ما نازل شده، و به غير آن كافر مى‌شوند، در حالى كه
حق است و آياتى را كه بر آنها نازل شده تصديق مى‌كند بگو اگر راست مى‌گوئيد و به آياتى كه بر خودتان نازل شده ايمان داريد پس چرا
پیامبران خدا را پيش از اين به
قتل مى‌رسانديد؟
(آنها مى‌گويند چون فرشته‌اى كه
وحى بر تو نازل مى‌كند
جبرئیل است و ما با جبرئيل
دشمن هستيم به تو ايمان نمى‌آوريم) بگو كسى كه
دشمن جبرئیل باشد (در حقيقت
دشمن خدا است) چرا كه او به فرمان
خدا قرآن را بر قلب تو نازل كرده است،
قرآنى كه كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‌كند و
هدایت و
بشارت برای مؤمنان است.
و هنگامى كه فرستاده‌اى از سوى
خدا به سراغشان آمد در حالى كه با نشانه‌هايى كه نزد آنها بود مطابقت داشت، جمعى از آنان كه داراى كتاب بودند
کتاب خدا را پشت سر افكندند، گويى اصلا از آن خبر ندارند.
۲. نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ لِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ وَ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذلِكُمْ إِصْرِي قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ.
(همان كسى كه) كتاب را بحق بر تو نازل كرد، كه با نشانه‌هاى كتب پيشين، منطبق است، و" تورات" و"
انجیل" را.
و آنچه را پيش از من از تورات بوده، تصديق مى‌كنم، و (آمده‌ام) تا پاره‌اى از چيزهايى را كه (بر اثر
ظلم و
گناه،) بر شما حرام شده، (مانند
گوشت بعضى از
چهار پایان و
ماهیها،)
حلال كنم، و نشانه‌اى از طرف پروردگار شما، برايتان آورده‌ام، پس از
خدا بترسيد، و مرا اطاعت كنيد!
و (به خاطر بياوريد) هنگامى را كه خداوند، از پيامبران (و پيروان آنها)، پيمان مؤكد گرفت، كه هر گاه كتاب و دانش به شما دادم، سپس پيامبرى به سوى شما آمد كه آنچه را با شماست تصديق مى‌كند، به او ايمان بياوريد و او را يارى كنيد! سپس (خداوند) به آنها گفت:" آيا به اين موضوع، اقرار داريد؟ و بر آن، پيمان مؤكد بستيد؟" گفتند:" (آرى) اقرار داريم!" (خداوند به آنها) گفت:" پس گواه باشيد! و من نيز با شما از گواهانم."
۳. يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا.
اى كسانى كه كتاب (
خدا) به شما داده شده به آنچه (بر پيامبر خود) نازل كرديم و هماهنگ با نشانه‌هايى است كه با شما است ايمان بياوريد، پيش از آنكه صورتهايى را محو كنيم و سپس به پشت سر بازگردانيم، يا آنها را از رحمت خود دور سازيم همانطور كه اصحاب" سبت" را دور ساختيم، و فرمان
خدا را در هر حال انجام شدنى است.
۴. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذابِ يَوْمِ الْقِيامَةِ ما تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ.
كسانى كه كافر شدند اگر تمام آنچه كه روى
زمین قرار دارد و همانند آن، مال آنها باشد و آنها را براى نجات از مجازات
روز قیامت بدهند، از آنان پذيرفته نخواهد شد، و مجازات دردناكى خواهند داشت.
۵. وَ هذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى وَ مَنْ حَوْلَها وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ يُحافِظُونَ.
و اين كتابى است كه آن را نازل كرديم، كتابى است پر بركت كه آنچه را پيش از آن آمده تصديق مى‌كند، (آن را فرستاديم تا مردم را به
پاداشهای الهی بشارت دهى) و براى اينكه (مردم)
ام القری (
مکه) و آنها كه گرد آن هستند بترسانى، آنها كه به
آخرت ايمان دارند به آن ايمان مى‌آورند و مراقب نمازهاى خويش مى‌باشند.
۶. وَ كَذلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَكاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَ لِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما يَفْتَرُونَ.
و همچنين شركاى آنها (يعنى
بتها) قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه داده بودند (كودكان خود را
قربانی بتها مى‌كردند و افتخار مى‌نمودند!) و عاقبت اين كار چنين شد كه آنها را به هلاكت افكندند و آئينشان را دگرگون ساختند و اگر
خدا مى‌خواست چنين نمى‌كردند (زيرا مى‌توانست اجبارا جلو آنان را بگيرد ولى اجبار سودى ندارد) بنا بر اين آنها و تهمت‌هايشان را به حال خود واگذار (و به اعمال آنها اعتنا مكن).
۷. وَ ما كانَ هذَا
الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرى مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ الْكِتابِ لا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ.
شايسته نيست (و امكان نداشت) كه اين
قرآن بدون
وحی الهی به
خدا نسبت داده شود ولى تصديقى است براى آنچه پيش از آن است (از
کتب آسمانی) و تفصيلى است براى آنها، و شكى در آن نيست كه از طرف پروردگار جهانيان است.
۸. لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَرى وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ.
در سرگذشتهاى آنها درس عبرتى براى صاحبان انديشه است، اينها داستان دروغين نبود بلكه (
وحى آسمانى است و) هماهنگ است با آنچه پيش روى او (از كتب آسمانى پيشين) است و شرح هر چيز (كه پايه سعادت انسان است) و هدايت و رحمت براى گروهى است كه ايمان مى‌آورند.
۹. وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ.
آنچه از كتاب به تو
وحى كرديم حق است، و هماهنگ با كتب پيش از آن، خداوند نسبت به بندگانش
خبیر و بيناست.
۱۰. وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً وَ هذا كِتابٌ مُصَدِّقٌ لِساناً عَرَبِيًّا لِيُنْذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ بُشْرى لِلْمُحْسِنِينَ.
و پيش از آن
کتاب موسی كه پيشوا و رحمت بود (نشانه‌هاى آن را بيان كرده) و اين كتاب هماهنگ با نشانه‌هاى تورات است، در حالى كه به
زبان عربی و فصيح و گوياست تا
ظالمان را
انذار كند و
نیکوکاران را
بشارت دهد.
۱۱. وَ إِذْ قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبِينٌ.
و به ياد آوريد هنگامى را كه
عیسی پسر
مریم گفت: اى
بنی اسرائیل! من فرستاده
خدا به سوى شما هستم در حالى كه تصديق كننده كتابى كه قبل از من فرستاده شده يعنى تورات مى‌باشم، و بشارت دهنده به رسولى هستم كه بعد از من مى‌آيد، و نام او
احمد است، هنگامى كه او (احمد) با معجزات و دلائل روشن به سراغ آنها آمد گفتند اين سحرى است آشكار!
اسماء و صفات قرآن (قرآن)، مصدِّق.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۱۳۸، برگرفته از مقاله «تورات در قرآن».
